| φορβειά γενικά, περιστόμιο, καπίστρι. Στη μουσική, η δερμάτινη ταινία που οι $αυλητές*αυλητής| έβαζαν γύρω στο στόμα και τις παρειές· άφηνε ένα άνοιγμα μπροστά από το στόμα, για να επιτρέπει το φύσημα μέσα στον $αυλό*αυλός|, και δενόταν πίσω από το κεφάλι. Ησύχ.: "φορβειά· η αυλητική στομίς· λέγεται δε και χιλωτήρ". Ο Ησύχιος δίνει και μιαν άλλη πιο ειδική ερμηνεία: "το περικείμενον τω στόματι του αυλητού δέρμα, ίνα μή σχισθή το χείλος αυτού" (η δερμάτινη ταινία που τοποθετείται γύρω στο στόμα του αυλητή για να προστατεύει το χείλος του, για να μη σκιστεί). Η φορβειά ονομαζόταν και περιστόμιον και επιστομίς· Ε.Μ. (σ. 798, 32): "περιστόμιον καπίστριον".
Για τη χρήση της φορβειάς διατυπώθηκαν διάφορες απόψεις· η πιο αποδεκτή άποψη είναι ότι η φορβειά χρησίμευε για να ενισχύει το φύσημα, με συγκέντρωση της πίεσης του αέρα. Μια άλλη άποψη είναι ότι χρησίμευε στη ρύθμιση του παραγόμενου ήχου· Scholia Aristoph.: "για να κάνει τον ήχο γλυκύ [ευχάριστο], κανονίζοντας το φύσημα του αυλητή"· Σφήκες 581-582: "καν αυλητής γε δίκην νικά ταύτης ημίν επίχειρα εν φορβειά τοις δικασταίς έξοδον αυλησ' απιούσιν" (και αν ένας αυλητής κερδίσει μια δίκη, παίζει στον αυλό, με τη φορβειά επάνω, μια μελωδία για την έξοδο των δικαστών).
Βλ. λ. $αυλός*. , γενικά, περιστόμιο, καπίστρι. Στη μουσική, η δερμάτινη ταινία που οι αυλητές έβαζαν γύρω στο στόμα και τις παρειές· άφηνε ένα άνοιγμα μπροστά από το στόμα, για να επιτρέπει το φύσημα μέσα στον αυλό, και δενόταν πίσω από το κεφάλι. Ησύχ.: "φορβειά· η αυλητική στομίς· λέγεται δε και χιλωτήρ". Ο Ησύχιος δίνει και μιαν άλλη πιο ειδική ερμηνεία: "το περικείμενον τω στόματι του αυλητού δέρμα, ίνα μή σχισθή το χείλος αυτού" (η δερμάτινη ταινία που τοποθετείται γύρω στο στόμα του αυλητή για να προστατεύει το χείλος του, για να μη σκιστεί). Η φορβειά ονομαζόταν και περιστόμιον και επιστομίς· Ε.Μ. (σ. 798, 32): "περιστόμιον καπίστριον".
Για τη χρήση της φορβειάς διατυπώθηκαν διάφορες απόψεις· η πιο αποδεκτή άποψη είναι ότι η φορβειά χρησίμευε για να ενισχύει το φύσημα, με συγκέντρωση της πίεσης του αέρα. Μια άλλη άποψη είναι ότι χρησίμευε στη ρύθμιση του παραγόμενου ήχου· Scholia Aristoph.: "για να κάνει τον ήχο γλυκύ [ευχάριστο], κανονίζοντας το φύσημα του αυλητή"· Σφήκες 581-582: "καν αυλητής γε δίκην νικά ταύτης ημίν επίχειρα εν φορβειά τοις δικασταίς έξοδον αυλησ' απιούσιν" (και αν ένας αυλητής κερδίσει μια δίκη, παίζει στον αυλό, με τη φορβειά επάνω, μια μελωδία για την έξοδο των δικαστών).
Βλ. λ. αυλός.
|
|
Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής