| Φρύνιχος 1. Αθηναίος τραγωδός και μουσικός (510-476 π.Χ.). Συνέβαλε στην εξέλιξη του κλασικού δράματος, υπήρξε όμως και ο συνθέτης χαριτωμένων μελωδιών που θαυμάζονταν πολύ (πρβ. Αριστοτ. Προβλ. XIX, 31)· Αριστοφ. Όρνιθες 749-751: "ένθεν ώσπερ η μέλιττα Φρύνιχος αμβροσίων μελέων απεβόσκετο καρπον αεί φέρων γλυκείαν ωδάν" (από εκεί ο Φρύνιχος σαν μέλισσα τρεφόταν από τον καρπό αμβρόσιων μελωδιών φέροντας πάντα γλυκιά ωδή).
Ο Φρύνιχος, όπως και ο σύγχρονός του $Αισχύλος*, απέφευγε το $χρωματικό γένος*χρωματικόν|. Πλούτ. (Περί μουσ. 1137Ε, 20): "δε θά'ταν άτοπο να υποστηρίξει κανείς ότι ο Αισχύλος ή ο Φρύνιχος απέφευγαν τη χρήση του χρωματικού γένους από άγνοια;".
Κατά τον $Αριστείδη*Αριστείδης| (Αθήν. Α', 22Α, 39), "οι παλαιοί ποιητές Θέσπις, Πρατίνας [Κρατίνος], Φρύνιχος ονομάζονταν ορχησταί, όχι μονάχα γιατί εφάρμοζαν την όρχηση του χορού στα δράματά τους αλλά και γιατί, εκτός από τη διδασκαλία των ποιητικών τους έργων, δίδασκαν και όρχηση σε εκείνους που ήθελαν".
Πρβ. Bergk PLG III, 561.- Aug. Nauck Trag. Gr. Fr. (Συμπλήρ. Bruno Snell, 1964), σσ. 720-725.
2. Αθηναίος κωμικός ποιητής του 5ου αι. π.Χ., σύγχρονος του $Αριστοφάνη*Αριστοφάνης|. Πρβ. Kock CAF I,370 κε. , 1. Αθηναίος τραγωδός και μουσικός (510-476 π.Χ.). Συνέβαλε στην εξέλιξη του κλασικού δράματος, υπήρξε όμως και ο συνθέτης χαριτωμένων μελωδιών που θαυμάζονταν πολύ (πρβ. Αριστοτ. Προβλ. XIX, 31)· Αριστοφ. Όρνιθες 749-751: "ένθεν ώσπερ η μέλιττα Φρύνιχος αμβροσίων μελέων απεβόσκετο καρπον αεί φέρων γλυκείαν ωδάν" (από εκεί ο Φρύνιχος σαν μέλισσα τρεφόταν από τον καρπό αμβρόσιων μελωδιών φέροντας πάντα γλυκιά ωδή).
Ο Φρύνιχος, όπως και ο σύγχρονός του Αισχύλος, απέφευγε το χρωματικό γένος. Πλούτ. (Περί μουσ. 1137Ε, 20): "δε θά'ταν άτοπο να υποστηρίξει κανείς ότι ο Αισχύλος ή ο Φρύνιχος απέφευγαν τη χρήση του χρωματικού γένους από άγνοια;".
Κατά τον Αριστείδη (Αθήν. Α', 22Α, 39), "οι παλαιοί ποιητές Θέσπις, Πρατίνας [Κρατίνος], Φρύνιχος ονομάζονταν ορχησταί, όχι μονάχα γιατί εφάρμοζαν την όρχηση του χορού στα δράματά τους αλλά και γιατί, εκτός από τη διδασκαλία των ποιητικών τους έργων, δίδασκαν και όρχηση σε εκείνους που ήθελαν".
Πρβ. Bergk PLG III, 561.- Aug. Nauck Trag. Gr. Fr. (Συμπλήρ. Bruno Snell, 1964), σσ. 720-725.
2. Αθηναίος κωμικός ποιητής του 5ου αι. π.Χ., σύγχρονος του Αριστοφάνη. Πρβ. Kock CAF I,370 κε.
|
|
Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής