| ωδή μελοποιημένο ποίημα, τραγούδι. Φαίνεται πως σε παλιές εποχές γράφονταν ποιήματα για να ταιριάσουν σε μελωδίες που προϋπήρχαν.
ωδαί λέγονταν ιδιαίτερα τα μικρά λυρικά ποιήματα με μουσική (λυρική ποίηση) του $Αλκαίου*Αλκαίος|, της $Σαπφώς*Σαπφώ| και του $Ανακρέοντα*Ανακρέων|, αλλά επίσης και πιο εκτεταμένες συνθέσεις, όπως τα επινίκια του $Πινδάρου*Πίνδαρος|· η φόρμα των τραγουδιών αυτής της κατηγορίας ήταν τριμερής (στροφή, αντιστροφή, επωδός). Ωδές ήταν σχεδόν όλα τα είδη τραγουδιών, είτε με χαρούμενο είτε με θλιμμένο χαρακτήρα, ακόμα και τραγούδια γενικού κοινωνικού χαρακτήρα, των εργαζομένων (δημοτικά τραγούδια, όπως θα λέγαμε σήμερα) κτλ.
ωδή κατ' επέκταση λεγόταν και το τραγούδι των πουλιών.
ωδικός (επίθ.)· δεξιοτέχνης στο τραγούδι. Ησύχ.: "εύ άδων" (εκείνος που τραγουδά ωραία). Κατ' επέκταση, μουσικός (ως επίθ. και ως ούσ.).
, μελοποιημένο ποίημα, τραγούδι. Φαίνεται πως σε παλιές εποχές γράφονταν ποιήματα για να ταιριάσουν σε μελωδίες που προϋπήρχαν.
ωδαί λέγονταν ιδιαίτερα τα μικρά λυρικά ποιήματα με μουσική (λυρική ποίηση) του Αλκαίου, της Σαπφώς και του Ανακρέοντα, αλλά επίσης και πιο εκτεταμένες συνθέσεις, όπως τα επινίκια του Πινδάρου· η φόρμα των τραγουδιών αυτής της κατηγορίας ήταν τριμερής (στροφή, αντιστροφή, επωδός). Ωδές ήταν σχεδόν όλα τα είδη τραγουδιών, είτε με χαρούμενο είτε με θλιμμένο χαρακτήρα, ακόμα και τραγούδια γενικού κοινωνικού χαρακτήρα, των εργαζομένων (δημοτικά τραγούδια, όπως θα λέγαμε σήμερα) κτλ.
ωδή κατ' επέκταση λεγόταν και το τραγούδι των πουλιών.
ωδικός (επίθ.)· δεξιοτέχνης στο τραγούδι. Ησύχ.: "εύ άδων" (εκείνος που τραγουδά ωραία). Κατ' επέκταση, μουσικός (ως επίθ. και ως ούσ.).
|
|
Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής