απωδός (από το απάδω, που στη μουσική σήμαινε τραγουδώ έξω από τον τόνο, παραφωνώ)· εκείνος που ηχεί ή τραγουδά έξω από τον τόνο, ο παράφωνος. Πλάτ. (Νόμοι Ζ', 802Ε): "δεινόν γαρ όλη τη αρμονία απάδειν ή ρυθμώ αρρυθμείν" (είναι τρομερό να τραγουδά κανείς έξω από τον τόνο καθ' όλη την $αρμονία* [κλίμακα] ή έξω από το χρόνο στο ρυθμό). Αριστοτ. Προβλ. (XIX, 26): "διά τι επί το οξύ απάδουσιν οι πλείστοι;" (γιατί ο περισσότερος κόσμος παραφωνεί στο ψηλό ύψος;).
Ο $Ευριπίδης* (Κύκλ. 490) λέει: "σκαιός απωδός" (τραχύς [άκομψος, άχαρος] παράφωνος). Η $Σούδα* ερμηνεύει τη λέξη: "ο κακόηχος, ο από της ωδής" (ο κακόηχος, εκείνος που είναι έξω από την ωδή, τον τόνο)· απωδόν μέλος το μη αρέσκον" (το δυσάρεστο). , (από το απάδω, που στη μουσική σήμαινε τραγουδώ έξω από τον τόνο, παραφωνώ)· εκείνος που ηχεί ή τραγουδά έξω από τον τόνο, ο παράφωνος. Πλάτ. (Νόμοι Ζ', 802Ε): "δεινόν γαρ όλη τη αρμονία απάδειν ή ρυθμώ αρρυθμείν" (είναι τρομερό να τραγουδά κανείς έξω από τον τόνο καθ' όλη την αρμονία [κλίμακα] ή έξω από το χρόνο στο ρυθμό). Αριστοτ. Προβλ. (XIX, 26): "διά τι επί το οξύ απάδουσιν οι πλείστοι;" (γιατί ο περισσότερος κόσμος παραφωνεί στο ψηλό ύψος;). Ο Ευριπίδης (Κύκλ. 490) λέει: "σκαιός απωδός" (τραχύς [άκομψος, άχαρος] παράφωνος). Η Σούδα ερμηνεύει τη λέξη: "ο κακόηχος, ο από της ωδής" (ο κακόηχος, εκείνος που είναι έξω από την ωδή, τον τόνο)· απωδόν μέλος το μη αρέσκον" (το δυσάρεστο).
|
|