Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(Μέτσοβο 1818 - Αλεξάνδρεια 1899):για τον κορυφαίο των εθνικών ευεργετών, που εκτός των άλλων κληροδοτημάτων, «προικοδότησε» το Ωδείο Αθηνών (μοναδικό τότε μουσικό Ίδρυμα της Αθήνας) με το μυθικό ποσό των 500.000 χρυσών δραχμών (που δυστυχώς «φαγώθηκαν» από το Ελληνικό Δημόσιο...), η Μάρω Φιλίππου (ειδική στα μουσικά θέματα των Αυγυπτιωτών Ελλήνων) μας εφοδίασε με το εξής σχετικό σημείωμά της:«Ο μεγάλος αυτός Μετσοβίτης ευεργέτης, ο <]υπ`ερ το~υ γένους [αγαθ`α [εργασάμενος... ]η  μεγάλη πολι`α κεφαλή, ]η μεγίστη ]ελληνικ`η καρδία ]η ]οποία [εδρόσιζεν ολον τ`ον ] Ελληνισμό...]ο [αληθ`ης βασιλε`υς τ~ης [ορφαν~ης ]ελληνικ~ης καλλιτεχνίας...]ο [αληθ`ης πατ`ηρ τ~ων ] Ελληνίδων Καλ~ων Τεχν~ων...{ερανε ταύτας μ`ε ζωογόνον δρόσον>(Α. Φιλαδελφεύς «] Η  Φιλαρμονικ`η  [εν Α[ιγύπτ?ω », 1-15 Απριλίου 1892). Γνωρίζοντας καλά τί χρειαζόταν η Ελλάδα της εποχής εκείνης, ο Γ. Αβέρωφ απέδειξε έμπρακτα τη φιλογένειά του, κυρίως μετά την εγκατάστασή του στην Αλεξάνδρεια. Εκεί εγκαινίασε τη μεγάλη εθνική και παροικιακή του δράση. Το 1898, συντάσσοντας τη διαθήκη του ο <θαυμάσιος γέρος>δεν ξεχνάει και δεν αδικεί κανένα...Χωρίζει την περιουσία του σε ογδόντα μερίδια κι αφήνει στον καθένα αυτό που πρέπει...Όταν αναλογίζεται κανείς μέσα σε ποιο κλίμα γενικού ξεπεσμού γραφόταν,δεν μπορεί να μη θαυμάσει τούτη λόγου χάρη την περικοπή της:-[ Επειδ`η ]η [απ`ο σκην~ης διδασκαλία [εδόξασε το`υς προγόνους ]ημ~ων, δύναται δ ‘αυτη καθ`ως κα`ι ]η Μουσικ`η ν`α συντελέσωσι πολ`υ ε[ις τ`ην διάπλασιν τ~ων [ηθ~ων τ~ων νεωτέρων ] Ελλήνων κα`ι τ`ην [εξευγένισιν α[υτ~ων, [αφήνω τέσσερα μερίδια ε[ις τ`ο [εν [ Αθήναις ]ιδρυμένον [ Ωδείον   [...]πρ`ος βράβευσιν δράματος κα`ι μουσικ~ης συνθέσεως [εχόντων ]ελληνικ`ην ]υπόθεσιν [αρχαίαν κα`ι νέαν...- (Στρατής Τσίρκας «Ο Καβάφης και η εποχή του»).