Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

αναφέρεται ως δάσκαλος της αρμονίας στο Ναύπλιο και κατόπιν ως πρώτος δάσκαλος της ευρωπ. μουσικής στο Διδασκαλείο Αθηνών (1834). Τον διαδέχτηκε ο Διγενής, που δίδαξε ώς τη διάλυση του Διδασκαλείου. Δίδασκε πάντοτε χρησιμοποιώντας το βιολί και ποτέ τη φωνή του, γιατί ήταν εξαιρετικά κακόφωνος. Η μουσική του σταδιοδρομία εμφανίζεται περίπου ως εξής:όταν το 1829 εγκαινιάστηκε από τον Καποδίστρια το Ορφανοτροφείο της Αίγινας (όπου διδασκόταν και το μάθημα της μουσικής), ως δάσκαλος μουσικής διορίστηκε (13.1.1830) ο Αβραμιάδης (που ήδη δίδασκε ανεπίσημα από τον Νοέμβριο του 1829) με μηνιαίο μισθό 25 δίστηλα. Τότε το ορφανοτροφείο απέκτησε χορωδία που έψαλλε "κατά τας Κυριακάς και εορτάς .... εν τετραφωνία"(Θ. Συναδινός). Τη χορωδία (που ήταν αρκετά αξιόλογη και εκτελούσε και ιταλικό ρεπερτόριο) είχε καταρτίσει σε σύντομο χρονικό διάστημα ο Αβραμιάδης από παιδιά του ορφανοτροφείου, εφήβους του Πρότυπου Σχολείου και σπουδαστές του Κεντρικού Σχολείου της Αίγινας. (Γ. Φιλόπουλος) Ο φιλόμουσος Καποδίστριας επισκεπτόταν συχνά τη χορωδία και κάποτε ενθουσιάστηκε τόσο πολύ από την απόδοσή της που ενέκρινε με Διάταγμα (από 8.9.1830, "Γενική Εφημερίς", σ. 338) την αγορά 12 βιολιών και ειδικής στολής για τα μέλη της ("λευκ`ον ποδ~ηρες {ενδυμα κα`ι ζώνην κυανόχρουν"). Αλλά αναφέρεται κι άλλο Διάταγμα (από το ?ργος:13711/15.8.1829) που έδινε αυξήσεις στους μισθούς της Μπάντας του Τακτικού, για να προσελκύσει σ' αυτήν τους αποφοίτους του Ωδείου (που τότε λειτουργούσε μέσα στο Ορφανοτροφείο, διευθυνόμενο από τον μουσ/δάσκαλο Γ. Λέσβιο και είχε αρκετούς μαθητές). Είναι επίσης γνωστό ότι ο φωτισμένος Eθνικός Κυβερνήτης απευθυνόμενος στον πρίγκιπα Calitzin στην Αγία Πετρούπολη ζήτησε και έλαβε παρτιτούρες με εκκλ. ύμνους, συνοδευόμενες από σημείωμα που μεταξύ άλλων έγραφε:"τ`α τοσο~υτον κατανυκτικ`α κα`ι παθητικ`α }ασματα θέλουν αντηχήσει κα`ι ε[ις το``υς κόλπους τ~ης κλασσικ~ης [εκείνης γ~ης, [αφ' #ης μ~ας @ηλθον το~υ Ε[υαγγελίου τ`α φ~ωτα"... Ο Αβραμιάδης είχε σπουδάσει την αρμονική τέχνη στη Γερμανία. Εκτός από τη χορωδία είχε σχηματίσει στο Ορφανοτροφείο και ορχήστρα με αξιόλογες επιδόσεις. Ο επόπτης των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της Αίγινας Ανδρέας Μουστοξύδης επαινεί πολύ συχνά τον Αβραμιάδη για την μουσική του κατάρτιση και τον χαρακτήρα του. (στους γνωστούς μαθητές του Αβραμιάδη, ο Γέωργιος Φωτιάδης). Με 12 από τους καλλιφωνότερους σπουδαστές του μετακλήθηκε από την Αίγινα στο Ναύπλιο και έψαλλε στη Δοξολογία που τελέστηκε στον ?γιο Γεώργιο κατά τα "Αποβατήρια"του Όθωνα (25.1.1833), Κατόπιν δίδαξε στο Διδασκαλείο (που ιδρύθηκε στο Ναύπλιο στις 14.2.1834) και το 1836, με τη μεταφορά του Διδασκαλείου στην Αθήνα, διορίστηκε καθηγητής της αρμονίας και άρχισε όχι μόνο να διδάσκει σε όλους τους μαθητές τη δυτική μουσική (το μάθημα ήταν υποχρεωτικό), αλλά και να καταρτίζει αξιόλογη πολυφωνική χορωδία. Η χορωδία εκτός των άλλων εκδηλώσεων πραγματοποίησε (ως εκκλ. Χορός) μία και μοναδική εμφάνιση στην Αγία Ειρήνη (Μητροπολιτικός Ναός Αθηνών) το Πάσχα του 1836, με την παρουσία του Όθωνα. Όμως η αντίδραση και οι αποδοκιμασίες των εκκλησιαζομένων ήταν τόσο έντονες, που τον ανάγκασαν να αποσυρθεί. Έτσι έληξε άδοξα η πρώτη προσπάθεια εισαγωγής της 4φωνίας στην Αθήνα. Ανεξακρίβωτη πληροφορία του Γ. Φιλόπουλου (από τον εφημέριο Μάριο Δαπέργολα) αναφέρει ότι ήδη από το 1834 έψαλλε ρωσικός Χορός στον ρωσικό ναό της οδού Φιλελλήνων.