Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

ιεροψάλτης, μουσ/δάσκαλος και θεωρητικός του 19ου αι. Καταγόταν από τον Αίνο της Ανατολικής Θράκης και ανατράφηκε στη Κίο. Υπήρξε για πολλά χρόνια δάσκαλος στην Ελλ. Σχολή του ?ργους και ιεροψάλτης στην εκεί Μητρόπολη του Αγίου Πέτρου, με πολλούς και άξιους μαθητές. Το 1855 εξέδωσε στην Αθήνα (τυπογραφείο Χ. Νικολαΐδου Φιλαδελφέως) ένα ονομαστό "Θεωρητικ`ον τ~ης [εκκλ. μουσικ~ης", επιχειρώντας μέσα από αυτό "ν`α σαφηνίσ?η τ`α [ασαφ~η κα`ι ν`α [αναπληρώσ?η τ``α [ελλείποντα τ`α [απαντ~ωντα [εν τ~?ω Θεωρητικ~?ω το~υ Χρυσάνθου, [εξ ο#υ τ`α πλείστα μετέγραψε κατ`α τ`ην μέθοδον του Θεοδώρου Φωκαέως κα`ι Κυριακο~υ το~υ Φιλοξένους, τ~ων [εκδόντων Θεωρητικ`α" (Γ. Ι. Παπαδόπουλος). Στις αρχές του 1870 εισήγαγε την 4φωνη μουσική στον ναό του Ευαγγελισμού της Πάτρας. Σύμφωνα με την γνώμη ορισμένων (με τους οποίους συμφωνεί και ο Γ. Φιλόπουλος) αυτή η εισαγωγή προηγήθηκε ελάχιστα εκείνης του Κατακουζηνού στην Αθήνα. Αυτό άλλωστε συμπεραίνεται από τις δύο οργισμένες σχετικές αναφορές που έστειλε ο αρχιεπίσκοπος Πατρών και Ηλείας Κύριλλος προς την Ιερά Σύνοδο (με ημερομηνία 5 και 25.2.1870). Διετέλεσε μέλος της Μουσικής Επιτροπής της Γ' Ολυμπιακής Έκθεσης και πέθανε λίγο πριν το 1889.