Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

ονομασία για ένα κολοβωμένο χειρόγραφο της βασιλικής βιβλιοθήκης του Παρισιού (αριθμ. 360) που περιέχει τη θεωρία και την πράξη της βυζ. μουσικής. Εκδόθηκε σχολιασμένο το 1847 (στον 16ο τόμο των χειρογράφων της βιβλιοθήκης) από τον Α.J.H. Vincent, ενώ ο συγγραφέας του παραμένει άγνωστος. Εικάζεται ότι πρόκειται είτε για τον Ανδρέα τον Κρήτης είτε για τον Δαμασκηνό, αλλά υποψηφιότητα θέτουν και οι Σέργιος και Στέφανος (που άλλωστε έφεραν οι ίδιοι το χαρακτηρισμό "Αγιοπολίτης"). Το χειρόγραφο λέγεται έτσι, επειδή περιέχει "]αγίων τιν~ων κα`ι [ασκητ~ων βί?ω διαλαμψάντων <Πατέρων [εν>τ~?η ]αγί?α πόλει τ~ων ] Ιεροσολύμων συγγράμματα"` ορισμένα δε αποσπάσματά του είναι δυνατόν να έχουν προέλευση πολύ παλιότερη του 8ου αι.