Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(από το αρμόζω ή αρμόττω, ταιριάζω, συνδέω)· μέθοδος κουρδίσματος (LSJ)· χόρδισμα, $αρμονία*. Κατά τον Φρύνιχο, αναπροσαρμογή του κουρδίσματος από έναν $τόνο*τόνος| σε άλλο· αλλά ο ορθός όρος γι' αυτό πρέπει νά' ναι η $μεθαρμογή*. Το κείμενο του Φρύνιχου (εκδ. I. de Borries, σσ. 24-25) είναι το ακόλουθο: "αρμογή μουσικόν τώνομα, τιθέμενον επί των αρμόσεων, ας ποιούνται οι μουσικοί, επειδάν εξ αρμονίας εις ετέραν αρμονίαν μετίωσι, φέρε εκ Δακρίων εις Υποδώρια [Anecd. Bekker 15, 20 "Υποϊώνια"] ή εκ Φρυγίων εις Υπερμιξολύδια, ή όλως εκ τίνος τόνου εις έτερον τόνον, ου ταύτον ούσα η αρμογή της μεταβολής... Αρμογή δε εστιν, όταν αυλήσας τον Φρύγιον τόνον και εκτελέσας το τε άσμα και τα κρούματα τελείως μεθαρμόττηται εις έτερον τόνον, Υποφρύγιον ή Λύδιον ή τίνα των τρισκαίδεκα αρμονιών· δύναται δ' αν και η μεταβολή αρμογή καλείσθαι". (Αρμογή είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται στα κουρδίσματα που κάνουν οι μουσικοί, όταν πηγαίνουν από μιαν αρμονία σε άλλη, όπως λ.χ. από τη $δωρική*δώριος| στην $υποδωρική*υποδώριος|, ή από τη $φρυγική*φρύγιος| στην $υπερμιξολυδική*υπερμιξολύδιος| ή γενικά από έναν τόνο σε άλλο· χωρίς νά' ναι η αρμογή το ίδιο με τη $μεταβολή*... Αρμογή είναι όταν, αφού παίξει στον αυλό στον φρυγικό τόνο και εκτελέσει τελείως το τραγούδι και τα οργανικά μέρη, ξαναταιριάζει (ξανακουρδίζει) το όργανο σ' έναν άλλο τόνο, λ.χ. στον φρυγικό ή λυδικό ή οποιονδήποτε άλλο από τους δεκατρείς τόνους [αρμονίες, όπως γράφει]· η μεταβολή μπορεί επίσης να ονομαστεί αρμογή). Πρβ. Kock CAF (Ι, 260 και σημ· Εύπολις, απόσπ. 11): "ταύτην εγώ ζητών πάλαι την αρμογήν" (αυτή είναι η αρμογή που αναζητώ). Επίσης, Πολυδ. IV, 57 και $Σούδα* στο λ. "αρμογή". Βλ. τα λ. $αρμονία*, $άρμοσις*, $ηρμοσμένος*.