Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

κατά τον $Αριστόξενο*Αριστόξενος|, σημαντικός κλάδος της επιστήμης του $μέλους*μέλος|. Κύριο μέλημά της είναι να μελετά καθετί που άφορα την "$αρμονία*" και ιδιαίτερα "τη θεωρία των $συστημάτων*σύστημα| και των $τόνων*τόνος|" (Αρμ. Ι, 1, 20-21). Ο Ανώνυμος (Bell. 29, 19) επίσης περιγράφει την αρμονική ως το πρώτο και πιο σημαντικό μέρος της μουσικής ("των δε της μουσικής μερών κυριώτατόν εστι και πρώτον το αρμονικόν" και στη σ. 46, 31: "πρωτεύον δε μέρος της μουσικής η αρμονική εστί"). Η αρμονική, σύμφωνα με τον $Κλεονείδη*Κλεονείδης| (Εισ. 1, C.v.J. 179, Mb 1), είναι μια θεωρητική και πρακτική επιστήμη· τα θέματα της είναι επτά: οι $φθόγγοι*φθόγγος|, τα $διαστήματα*διάστημα|, τα $γένη*γένος|, τα $συστήματα*σύστημα|, οι $τόνοι*τόνος|, η $μεταβολή* (μετατροπία) και η $μελοποιία*. Ο $Παχυμέρης* (Vincent Notices, σ. 401) αποκαλεί την ίδια τη μουσική αρμονική: "η μουσική, ην και αρμονικήν λέγομεν". Η αρμονική εκφράζεται και με τον όρο "το αρμονικόν" (μέρος· βλ. Ανών. Bell. ό.π.) και στον πληθ. "τα αρμονικά". Αριστόξ. (Αρμ. ΙΙ, 31, 20 Mb): "μουσικοί ακούσαντες τα αρμονικά" ([πιστεύουν ότι] αφού ακολούθησαν μαθήματα αρμονικής [θα γίνουν μουσικοί]).