Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

τρόπος της αρχαίας ελληνικής μουσικής, ο βαρύτερος όλων κατά το άκουσμα. Σε ορισμένους  "προ-Αριστοξένειους"συγγραφείς, ως "αιολιστί"(ή "αιολία"ή "αιολίς"  ή "αιολική"αρμονία) ονομαζόταν η ακόλουθη διατονική διαπασών:"λα-σολ-φα-μι-ρε-ντο-σι-λα", Στους "νεο-Αριστοξένειους", ο αιόλιος τρόπος ήταν ένας από τους 5 "κύριους". Από αυτόν, με την αριθμητική διαίρέση της 8ης, δημιουργήθηκαν ο "υπαιολικός"(μι-λα-μι:σε ανιούσα διαδοχή) και από αυτόν πάλι, ο "υπεραιολικός"(σι-φα-σι), που αργότερα εγκατελείφθηκε λόγω 4ης αυξημένης στο 2ο τετράχορδό του. Ο αιολικός ή υποδώριος τρόπος, τηρουμένων των αναλογιών αντιστοιχεί με τη νεότερη "ελάσσονα κλίμακα χωρίς προσαγωγέα".