| Αρχίλοχος (τέλος 8ου αι.-645/640 π.Χ.)· ελεγειακός και σατυρικός ποιητής από την Πάρο (Κυκλάδες).
Στον Αρχίλοχο αποδίδονταν πολλές καινοτομίες στη $ρυθμοποιία* (το τρίμετρο, χρήση κατ' εναλλαγή ανόμοιων μέτρων κτλ.)· η λέξη ρυθμός ("ρυσμός" στην ιωνική διάλεκτο) εμφανίζεται για πρώτη φορά στον Αρχίλοχο, αν και όχι με τη νεότερη σημασία που έχει στους κλασικούς χρόνους (βλ. το κείμενο του Αρχίλοχου στο λ. $ρυθμός*).
Θεωρούνταν ο πρώτος που εισήγαγε την $παρακαταλογή* (είδος συνοδευμένου ρετσιτατίβου) και την ελεύθερη συνοδεία ενός τραγουδιού στην κιθάρα ("κρούσιν υπό την ωδήν") αντί του οργανικού διπλασιάσματος του φωνητικού μέρους. Ο Αρχίλοχος, επίσης, καθιέρωσε την εναλλαγή τραγουδιού και απαγγελίας με συνοδεία οργανική σε ιαμβικούς στίχους.
Στον $Αθήναιο*Αθήναιος| (ΙΔ', 627C, 23) διαβάζουμε ότι ο Αρχίλοχος περηφανευόταν πιο πολύ για τη συμμετοχή του σε "πολιτικούς" (ή "πολεμικούς", σε μερικές εκδόσεις) αγώνες παρά για το ποιητικό του ταλέντο.
Βλ. Πλούτ. Περί μουσ. 1140F-1141B, 28· Fr. Lasserre, Les epodes d'Archiloque, Παρίσι 1950· και λ. $πρόσχορδος*.
Επίσης, Bergk PLG II, 383-440, 199 αποσπ.., και Anth. Lyr. σσ. 2-16, ελεγεία, ίαμβοι, επωδοί, ιόβακχοι, επιγράμματα. Πρβ. Μ. L. West, Iambi et Elegi Graeci, τόμ. 1-2, Οξφόρδη 1971-1972· και Giovanni Tarditi, Archiloco, Ρώμη 1968, με 291 αποσπ. , (τέλος 8ου αι.-645/640 π.Χ.)· ελεγειακός και σατυρικός ποιητής από την Πάρο (Κυκλάδες).
Στον Αρχίλοχο αποδίδονταν πολλές καινοτομίες στη ρυθμοποιία (το τρίμετρο, χρήση κατ' εναλλαγή ανόμοιων μέτρων κτλ.)· η λέξη ρυθμός ("ρυσμός" στην ιωνική διάλεκτο) εμφανίζεται για πρώτη φορά στον Αρχίλοχο, αν και όχι με τη νεότερη σημασία που έχει στους κλασικούς χρόνους (βλ. το κείμενο του Αρχίλοχου στο λ. ρυθμός).
Θεωρούνταν ο πρώτος που εισήγαγε την παρακαταλογή (είδος συνοδευμένου ρετσιτατίβου) και την ελεύθερη συνοδεία ενός τραγουδιού στην κιθάρα ("κρούσιν υπό την ωδήν") αντί του οργανικού διπλασιάσματος του φωνητικού μέρους. Ο Αρχίλοχος, επίσης, καθιέρωσε την εναλλαγή τραγουδιού και απαγγελίας με συνοδεία οργανική σε ιαμβικούς στίχους.
Στον Αθήναιο (ΙΔ', 627C, 23) διαβάζουμε ότι ο Αρχίλοχος περηφανευόταν πιο πολύ για τη συμμετοχή του σε "πολιτικούς" (ή "πολεμικούς", σε μερικές εκδόσεις) αγώνες παρά για το ποιητικό του ταλέντο.
Βλ. Πλούτ. Περί μουσ. 1140F-1141B, 28· Fr. Lasserre, Les epodes d'Archiloque, Παρίσι 1950· και λ. πρόσχορδος.
Επίσης, Bergk PLG II, 383-440, 199 αποσπ.., και Anth. Lyr. σσ. 2-16, ελεγεία, ίαμβοι, επωδοί, ιόβακχοι, επιγράμματα. Πρβ. Μ. L. West, Iambi et Elegi Graeci, τόμ. 1-2, Οξφόρδη 1971-1972· και Giovanni Tarditi, Archiloco, Ρώμη 1968, με 291 αποσπ.
|
|
Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής