Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(Λευκάδα, 1891-1953):διακεκριμένος φλαουτίστας και σολίστ του Ελληνικού Μελοδράματος (συνόδευσε την Ντε Ιντάλγκο στη "Σκηνή της τρέλλας"από τη "Λουτσία"με τρόπο που άφησε εποχή) και της Ελληνικής Οπερέτας (δεξί χέρι και ενορχηστρωτής του Θ. Σακελλαρίδη). Επίσης, στέλεχος της Συμφωνικής Ορχήστρας του Ωδείου Αθηνών (ως 2ο φλάουτο) και στη συνέχεια, μεταξύ των ιδρυτικών μελών της ΚΟΑ. Διορίστηκε το 1943 ως μουσικός Α' και τον Δεκέμβριο του 1945 προήχθη σε κορυφαίο Β'. Το 1952 ζήτησε να παραπεμφθεί στην υγειονομική Επιτροπή, γιατί η υγεία του δεν του επέτρεπε την άσκηση των καθηκόντων του. Προηγουμένως είχε μαθητεύσει στη Φιλαρμονική Λευκάδας και τελειοποιήθηκε στο Ωδείο Αθηνών (δίπλα στον διαπρεπή Νικόλαο Παπαγεωργίου). Παράλληλα σπούδασε και θεωρητικά. Το 1909 ήταν μέλος της Λευκαδίτικης Μαντολινάτας. Κατόπιν και επί σειρά ετών υπηρέτησε ως επιλοχίας στη Μουσική της Φρουράς Αθηνών (κλάση 1912). Το 1916 (ώς τις αρχές του 1919) ήταν αιχμάλωτος στο Γκαίρλιτς. Ως συνθέτης έγραψε λίγα έργα, που κι αυτά δεν τον ικανοποιούσαν και τα κατέστρεψε (παρ' όλα αυτά το 1927 ήταν Α' βραβείο του Μουσικού Λυκείου Αθηνών). Διασώζονται μόνο ορισμένα πρωτόλειά του σε χέρια φίλων συντοπιτών. Λίγο πριν πεθάνει από διαβητικό κώμα, είχε εκλεγεί μέλος στο ΔΣ της Φιλαρμονικής Λευκάδας. Μετά το θάνατό του, ο ανιψιός του εκπαιδευτικός Δημ. Αλβανίτης (Καζάζης) δώρισε στη Φιλαρμονική αρκετή ποσότητα μουσικού χάρτου και διάφορα μουσικά κομμάτια (κυρίως για φλάουτο) που όλα ανήκαν στο θείο του (1958).