Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(Ρουπάκα Χαρίκλεια. Θήβα 1950):δημοφιλέστατη τραγουδίστρια της λαϊκής, της δημοτικής και της ελαφρολαϊκής μουσικής. Αρχικά η τύχη της μικρής Χάριτος (εδώ ας μας επιτραπεί να την ονομάσουμε Χαρούλα, γιατί  γράφοντας σωστά τη γενική του ονόματός της, επειδή κανείς πια δεν θυμάται κι ούτε σκοτίζεται για το πώς κλίνονται τα ονόματα στα Ελληνικά, θα θεωρηθεί ότι μιλάμε για άλλη καλλιτέχνιδα...)...Αρχικά λοιπόν η τύχη της μικρής Χαρούλας ήταν τραγική. Ορφάνεψε νωρίς από πατέρα (που ήταν Μικρασιάτης) και ήρθε παιδί στην Αθήνα (1958) με τη μητέρα της και τον αδελφό της Γιώργο Σαρρή. Τελείωσε την Οικοκυρική Σχολή και άρχισε να εργάζεται στο σπίτι ως μοδίστρα, ώσπου, γύρω στο 1967, αποφάσισε να βαδίσει τον καλλιτεχνικό δρόμο και βρέθηκε στη μπουάτ "Αρχιτεκτονική"της Πλάκας να ερμηνεύει τραγούδια του Μίμη Πλέσσα. Η συνέχεια ήταν εντυπωσιακή· η εξέλιξή της υπήρξε ραγδαία και την οδήγησε στην εθνική καταξίωση (υιοθέτησε ως ψευδώνυμο το επίθετο του αδικοχαμένου τραγουδιστή του «Νέου Κύματος» Αλέξη Γεωργίου, που της άνοιξε το δρόμο για το τραγούδι). Συνεργάστηκε με κορυφαίους καλλιτέχνες του χώρου της, έδωσε πάμπολλες συναυλίες (στους πιο αξιόλογους συναυλιακούς χώρους) και πραγματοποίησε περιοδείες στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Επίσης εκπροσώπησε επανειλημμένα την Ελλάδα σε Φεστιβάλ και παρεμφερείς διεθνείς Διοργανώσεις. Υπήρξε σύζυγος του Αχιλλέα Θεοφίλου. Από τους δεκάδες δίσκους της, έγιναν "πλατινένιοι"  οι:"24 τραγούδια"(1977), "Τα τραγούδια της Χαρούλας"(1979), "Τα τραγούδια της χθεσινής μέρας"(1981), "Η αγάπη είναι ζάλη"(1986) και "Δι' ευχών"(1992). Επίσης έγιναν "χρυσοί"οι:"Μικρά Ασία"(1972), "12 λαϊκά τραγούδια"(1975), "Λαϊκές Κυριακές"(1976), "Ξημερώνει"(1980), "Εμφύλιος `Ερωτας"(1984), "Στη Λεωφόρο της αγάπης"(1987), "Η νύχτα θέλει έρωτα"(1988), "Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια"(1990), "`Ει"(1994) και "Οδός Νεφέλης 88"(1995, σε στίχους και μουσική δικά της). `Aλλοι ατομικοί δίσκοι της:"Χάρις Αλεξίου, 2"(1976), "Τα τραγούδια της γης μου"(1981), "Η ζωή μου κύκλους κάνει"(1982), "Τα τσίλικα"(1983), "Η Χάρις Αλεξίου σε απρόβλεπτα τραγούδια"(1987), "Οι μεγαλύτερες επιτυχίες της"(1989), "Οι μπαλάντες της Χαρούλας"(1993), κ.λπ. Ακολουθούν οι δίσκοι της με "ζωντανές"ηχογραφήσεις:"Μάνος Λοϊζος Αφιέρωμα/Ολυμπιακό Στάδιο"(1985), "A Paris"(1986), "Χρήστος Νικολόπουλος:ζωντανή ηχογράφηση"(1987), "Πάλκο"(1989), "Η Παράσταση αρχίζει"(1989), "Χαρις Αλεξίου και Paolo Conte:Live"(1990), "Η δική μας νύχτα"(1990, Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας), "Η Αλεξίου τραγουδάει Χατζή"(1991), κ.λπ. Δίσκοι από το θέατρο και τον κινηματογράφο:"Προδομένος λαός"(1974), "Ελλάς κατόπιν αορτής"(1989), "Το μετέωρο βήμα του πελαργού"(1991). `Εχει επίσης συμμετοχή σε δεκάδες άλλους δίσκους με ποικίλο αριθμό τραγουδιών· είναι άλλωστε τραγουδοποιός και η ίδια, έχοντας γράψει αρκετά αξιόλογα τραγούδια, όπως:«Βαρέθηκα τα χωρατά» (1978), «Ψυχές και σώματα», "Μινοράκι", "Της καληνύχτας τα φιλιά", "Ζήτα μου ότι θες", "Η μπαλάντα της Ιφιγένειας", "`Ολα γυρίζουν", "Οι φίλοι", «Σας ευχαριστώ», "Φεύγω", "Ξημερώνει", "Και πριν κοιμηθώ να σου υποταχτώ", "Ο άνθρωπος του κάβου", "Πανσέληνος", "Το ταγκό της Νεφέλης"(δικοί της οι στίχοι σε γνωστή μελωδία της Λορίνα ΜακΚέν:«Tango to Evora»), "`O,τι κι αν γίνει",  "Προσευχή", «Το τραγούδι του χελιδονιού», «Κράτα για το τέλος», «Για ένα Τανγκό», κ.λπ. O δίσκος της "Γυρίζοντας τον Κόσμο"(1996), περιλαμβάνει τις μεγάλες διαχρονικές επιτυχίες της (και έγινε πλατινένιος), ενώ ο τελευταίος της δίσκος «`Ενα φιλί του Κόσμου» (1997) περιλαμβάνει και 3 δικά της τραγούδια (τα 3 τελευταία της προηγούμενης απαρίθμησης).