Αθήναιος (2ος/3ος αι. μ.Χ.)· γραμματικός και σοφιστής. Γεννήθηκε στη Ναύκρατι της Αιγύπτου και έζησε ανάμεσα στο 160 και 230 μ.Χ. Το κύριο έργο του είναι οι Δειπνοσοφισταί, γραμμένο πιθανόν μετά το θάνατο του αυτοκράτορα Κόμμοδου (180-192 μ.Χ.), που διακωμωδείται στο 12ο βιβλίο του (537). Το μνημειώδες αυτό έργο αποτελείται από 15 βιβλία, μερικά από τα οποία όμως δεν έχουν ολότελα διασωθεί· μέρη των βιβλίων Α', Β', Γ', ΙΔ' και ΙΕ' έχουν χαθεί. Τα βιβλία Α', Δ', ΙΔ' και ΙΕ' περιέχουν σημαντικές πληροφορίες για την αρχαία ελληνική μουσική· ιδιαίτερα τα βιβλία Δ' (από το 174Α ως το 185) και ΙΔ' (616Ε-639) περιέχουν πληροφορίες για μουσικά όργανα (Δ') και για χορούς, για διάφορα επαγγέλματα, για $ωδές*ωδή|, $γένη*γένος|, $αρμονίες*αρμονία| κτλ. (ΙΔ'). Πολύ από το μουσικό υλικό των Δειπνοσοφιστών προέρχεται από τον $Ηρακλείδη τον Ποντικό*Ηρακλείδης|, τον Δούρι, τον $Αριστόξενο*Αριστόξενος| και πολλές άλλες, πιο παλιές πηγές. Η πρώτη έκδοση έγινε με την επίβλεψη του διάσημου Κρητικού φιλολόγου Μάρκου Μουσούρου (βλ. λ. Ησύχιος) στη Βενετία το 1514 από τον κώδικα Marcianus gr. 447. Έκτοτε έχουν γίνει πολλές εκδόσεις του ελληνικού κειμένου και μεταφράσεις (ορισμένων μερών ή ολόκληρου του έργου) σε διάφορες γλώσσες· ανάμεσα σ' αυτές η έκδοση του ελληνικού κειμένου από τον G. Kaibel (Teubner, Λιψία 1887-1890) και με αγγλική μετάφραση από τον καθηγητή Ch. Β. Gullick (Λονδίνο, Νέα Υόρκη και Cambridge Mass. 1927-1941), στην Κλασική Βιβλιοθήκη Loeb. , (2ος/3ος αι. μ.Χ.)· γραμματικός και σοφιστής. Γεννήθηκε στη Ναύκρατι της Αιγύπτου και έζησε ανάμεσα στο 160 και 230 μ.Χ. Το κύριο έργο του είναι οι Δειπνοσοφισταί, γραμμένο πιθανόν μετά το θάνατο του αυτοκράτορα Κόμμοδου (180-192 μ.Χ.), που διακωμωδείται στο 12ο βιβλίο του (537). Το μνημειώδες αυτό έργο αποτελείται από 15 βιβλία, μερικά από τα οποία όμως δεν έχουν ολότελα διασωθεί· μέρη των βιβλίων Α', Β', Γ', ΙΔ' και ΙΕ' έχουν χαθεί. Τα βιβλία Α', Δ', ΙΔ' και ΙΕ' περιέχουν σημαντικές πληροφορίες για την αρχαία ελληνική μουσική· ιδιαίτερα τα βιβλία Δ' (από το 174Α ως το 185) και ΙΔ' (616Ε-639) περιέχουν πληροφορίες για μουσικά όργανα (Δ') και για χορούς, για διάφορα επαγγέλματα, για ωδές, γένη, αρμονίες κτλ. (ΙΔ'). Πολύ από το μουσικό υλικό των Δειπνοσοφιστών προέρχεται από τον Ηρακλείδη τον Ποντικό, τον Δούρι, τον Αριστόξενο και πολλές άλλες, πιο παλιές πηγές. Η πρώτη έκδοση έγινε με την επίβλεψη του διάσημου Κρητικού φιλολόγου Μάρκου Μουσούρου (βλ. λ. Ησύχιος) στη Βενετία το 1514 από τον κώδικα Marcianus gr. 447. Έκτοτε έχουν γίνει πολλές εκδόσεις του ελληνικού κειμένου και μεταφράσεις (ορισμένων μερών ή ολόκληρου του έργου) σε διάφορες γλώσσες· ανάμεσα σ' αυτές η έκδοση του ελληνικού κειμένου από τον G. Kaibel (Teubner, Λιψία 1887-1890) και με αγγλική μετάφραση από τον καθηγητή Ch. Β. Gullick (Λονδίνο, Νέα Υόρκη και Cambridge Mass. 1927-1941), στην Κλασική Βιβλιοθήκη Loeb.
|
|