Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(Σμύρνη 1891 - Αθήνα 1964):βιολιστής, καθηγητής μουσικής (βιολίου και θεωρητικών) και συνθέτης της προπολεμικής και της πρώτης μεταπολεμικής Εποχής. Επί σειρά ετών καλλιτεχνικός διευθυντής του Μουσικού Λυκείου Αθηνών και επί 11ετία, ώς τη συνταξιοδότησή του λόγω ορίου ηλικίας (2.2.1943-26.1.1954), μέλος της ΚΟΑ (εκτελεστής βιόλας). Ήταν τελειόφοιτος της "Ευαγγελικής"Σχολής Σμύρνης. Κατόπιν σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών:βιολί με τον Τόνυ Σούλτσε (1910-1914) και αρμονία με τον Μ. Καλομοίρη (1913-1914). Ακολουθώντας τον Καλομοίρη, συνέχισε σπουδές στο Ελληνικό Ωδείο (1919-1923). Επίσης μετεκπαιδεύτηκε στην Αυστρία (Βιέννη και Ζάλτσμπουργκ). Δίδαξε θεωρητικά στο Ελληνικό Ωδείο και υπήρξε κατά διαστήματα διευθυντής του "Βενιζελείου Ωδείου Χανίων"(1924-1930 και 1954-1955). Διετέλεσε επίσης καλλιτεχνικός διευθυντής του Μουσικού Λυκείου Αθηνών. Στους μαθητές του, ο Γιάννης Νούσιας, o Θωμάς Ιωαν. Μπαϊρακτάρης. κ.ά. Έγραψε συνθέσεις για ορχήστρα ("Ο παπάς ειδωλολάτρης", "Σκηνές καρναβαλιού"), την 4πρακτη όπερα "Ερωτόκριτος", στο κλασικό κείμενο του Β. Κορνάρου σε διασκευή Θ. Συναδινού (ανέβηκε στα "Ολύμπια"το 1935), μουσική στην "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή (1934), έργα για πιάνο (6 Σονάτες, "Το παιχνίδι του παιδιού"), έργα  μουσικής δωματίου (Σονάτες για βιολί και πιάνο, τσέλο και πιάνο). Τέλος, πολλά και διάφορα τραγούδια, εναρμονίσεις δημοτικών μελωδιών για τραγούδι και πιάνο ("H Λαφίνα", κ.λπ.) καθώς και διδακτικά βιβλία για εκμάθηση του βιολιού και του πιάνου. Τα περισσότερα έργα του θεωρούνται σήμερα χαμένα.