Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

το έθιμο να ανακαλεί το ακροατήριο τους καλλιτέχνες επί σκηνής προκειμένου να τους χειροκροτήσει ανάγεται ως προς τη "δυτική κουλτούρα"στην εποχή του Μολιέρου (17ος αι.). Παρ`όλα αυτά, στην αρχαία Ελλάδα ο κήρυκας καλούσε μέσα στο κατάμεστο θέατρο τον ποιητή που νικούσε σε δραματικούς αγώνες να προσέλθει για να παραλάβει από τον άρχοντα το στεφάνι του κισσού, ενώ το πλήθος επευφημούσε. Ως προς τους χορευτές, τους μουσικούς και τους ηθοποιούς δεν ανακαλούνταν μεν επί σκηνής, αλλά όσες φορές ενθουσίαζαν το ακροατήριο εισέπρατταν το επιφώνημα "αύθις"(αντίστοιχο προς το σημερινό "μπις"), που σήμαινε ότι πρέπει αμέσως να επαναλάβουν ό,τι εκτέλεσαν ή είπαν προηγουμένως ."Ο]ι δ`ε συμπόται ]ορ~ωντες αμα μ`εν [εκρότουν, αμα δ`ε [εβόων:α~@υθις " (Ξενοφώντος "Συμπόσιον"9,4).