Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(Τέως 572/563- Θεσσαλία;488/478):ο εκ των μέγιστων λυρικών ποιητών της αρχαιότητας συνόδευε τα ποιήματά του, όπως μαρτυρούν οι πηγές, με τα ακόλουθα μουσικά όργανα:μάγαδιν (ή μαγάδην), πηκτίδα (πιθανώς πηκτίς και μάγαδις να ήταν το ίδιο όργανο) και βάρβιτον. Τον αυλό (όπως φαίνεται από το 20ό σωζόμενο απόσπασμα) τον χρησιμοποιούσε μόνο για να συνοδεύει την όρχηση. Υπενθυμίζουμε ότι στα συμπόσια της αρχαιότητας τα αδόμενα ποιήματά του, τα ονομαζόμενα σκόλια, είχαν φοβερή "πέραση"· τόση, που ο απόηχός τους έφτασε ώς τις μέρες μας (για παράδειγμα ο σύγχρονος στίχος "σαν το κρασί δεν είσαι συ ό,τι κι αν λένε"είναι δικός του...). Σε αγγεία εικονίζεται να παίζει λύρα ενώπιον νέων που τον παρακολουθούν. Οι Αλεξανδρινοί συγκέντρωσαν τα έργα του σε 5 βιβλία, (από τα οποία διασώζονται μόνο ελάχιστα αποσπάσματα). Τον Ανακρέοντα χαρακτηρίζει ο Αθήναιος ως εξής:"συμποσίων [ερέθισμα, γυναικ~ων [ηπερόπευμα (ξεμυάλισμα), α[υλ~ων [αντίπαλος, φιλοβάρβιτος, ]ηδύς, {αλυπος" (ΙΓ, 600D).