Ανδρουλής Θεόδωρος (1905-1968):λυρικός καλλιτέχνης (κωμικός βαθύφωνος) της προπολεμικής, της κατοχικής και της μετακατοχικής Εποχής. Απέκτησε όνομα, όταν τραγούδησε προπολεμικά με το «Γ΄ Ελλ. Μελόδραμα» την όπερα «Αμίκο Φριτς» του Μασκάνι (1932). Κατόπιν συνεργάστηκε με το «Μελόδραμα Αθηνών», με τη Λυρική Σκηνή του Εθνικού (Βασιλικού) Θεάτρου και στη συνέχεια με την ΕΛΣ. Τον καιρό του Πολέμου και της Κατοχής εμφανίστηκε στα εξής λυρικά έργα:«Μπαττερφλάυ» (25.10.1940), «Βοκκάκιος» (3.7.1941), «Η Χώρα του μειδιάματος» (29.7.1941), «Ο βαρόνος ατσίγγανος» (1.11.1941), «Τζουντίτα» (16.7.1942), «Απαγωγή από το Σεράι» (2.12.1941), «Ο Κουρέας της Σεβίλλης» (11.3.1942), «Τζιάννι Σκίκκι» (6.5.1942), «Τόσκα» (26.8.1942, δίπλα στην Κάλλας), «Εύθυμη χήρα» (2.12.1942), «Μια νύχτα στη Βενετία» (21.8.1943), «Τοι Απόγευμα της Αγάπης» (10.6.1944), «Κρητικοπούλα» (ΕΛΣ, 1944-45). Μετά, στράφηκε προς το Ελεύθερο Θέατρο και τα ίχνη του χάνονται... ,
|
|