ανιόντες χαρακτήρες γενικά, τα μουσικά σύμβολα με τα οποία αποδίδονται οι οξύτεροι φθόγγοι, σε αντίθεση με τους κατιόντες χαρακτήρες, με τους οποίους αποδίδονται οι χαμηλότεροι. Ειδικά, στη βυζ. μουσική είναι σύμβολα που παριστούν την ανάβαση της φωνής από τους χαμηλότερους προς τους οξυτέρους φθόγγους (βλ. Χαρακτήρες Βυζαντινής Μουσικής). Ανήκουν στους χαρακτήρες της "ποσότητας"και είναι οι ακόλουθοι πέντε:το κλάσμα, η πεταστή, τα κεντήματα (ανάβαση ενός φθόγγου), το κέντημα (ανάβαση 2 φθόγγων) και η υψηλή (ανάβαση 4 φθόγγων). Με την αλληλοσύνδεση αυτών των "απλών"χαρακτήρων παράγονται και άλλοι "σύνθετοι", για να παρασταθεί η ανάβαση της φωνής σε διάστημα 15 φθόγγων, όσους δηλαδή απαιτεί η συνηθισμένη έκταση των ιερών ασμάτων καθώς και η συνηθισμένη "εμβέλεια"της ανθρώπινης φωνής. ,
|
|