Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

Αντιγενίδης ή Αντιγεν(ε)(τέλη 5ου - 1ο μισό 4ου π.Χ. αι.):περίφημος Θηβαίος αυλητής, δάσκαλος του Αλκιβιάδη και "αρχηγός"της αυλητικής Σχολής των Θηβών. Ο πατέρας του λεγόταν Διονύσιος ή, κατ` άλλους, Σάτυρος. Ήρθε στην Αθήνα περί το 419 π.Χ. και, εκπροσωπώντας τις νέες τάσεις, απέκτησε πολλούς μαθητές. Κατά τον Πλούταρχο, το σύστημά του λεγόταν Αντιγενίδειος τρόπος και οι μαθητές του Αντιγενίδειοι. Συνήθως συνόδευε τον διθυραμβοποιό Φιλόξενο, όταν εκείνος εκτελούσε τα έργα του. Επίσης, το 382 έπαιξε αυλό στους γάμους του Ιφικράτη. Ως προς τους μαθητές του, φρονούσε ότι για να απολαμβάνουν περισσότερο τους καλούς αυλητές, θα πρέπει να γνωρίζουν και τους κακούς!...Φέρεται ως τελειοποιητής του αυλού μέσω της διάνοιξης περισσότερων οπών (παρεπόμενος πολλαπλασιασμός των φθόγγων). Λέγεται ακόμα, ότι αυτός πρώτος χρησιμοποίησε τις ελεύθερα παλλόμενες γλωττίδες. Δεν έχουμε πληροφορίες για τα μέλη που συνέθεσε (βλ. και Δωρίων).