Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

αιρετικός ποιητής και μουσικός του 4ου αι., γιος του Απολλινάριου του πρεσβύτερου, του επιλεγόμενου και "Γραμματικού". Γεννήθηκε στη Λαοδίκεια της Συρίας και μορφώθηκε εξαιρετικά, μαθαίνοντας ελληνικά, συριακά και εβραϊκά. Αρχικά πίστευε στην Ορθοδοξία και μάλιστα το 370 χειροτονήθηκε επίσκοπος. `Ομως αργότερα αποσχίσθηκε και ηγήθηκε της αίρεσης των Απολλιναριστών, συνθέτοντας το "ψαλτήριον καινόν"(Γρηγόριος Θεολόγος), έργο που δεν είχε σχέση με εκείνο του Δαβίδ.  Ο Αλέξης Σολομός γράφει σχετικά στον "`Αγιο Βάκχο":"Ο]ι [ Απολλινάριοι {εδωσαν στά χριστιανικά κείμενα [αρχαϊκή φόρμα, σάν [αντίδραση στό διάταγμα το~υ [ Ιουλιανο~υ, πού [απαγόρευε στούς χριστιανούς, {οχι μόνο νά διδάσκουν μά καί νά φοιτο~υν στά κλασικά σχολε~ια. { Ισως κι ]ο "Χριστός Πάσχων" (το μόνο θεατρικό έργο που μας έφτασε ακέραιο από το Βυζάντιο) νά βγαίνη [απ' τήν {ιδια τάση, καί ν@αναι {ετσι δικαιολογημένη κάπως ]η γνώμη το~υ Σάθα, πού τόν λογαριάζει σάν {εργο τους.] Η αιρεση τ~ων[ Απολλιναρίων καταδικάστηκε [απ' τή Β' Ο[ικουμενική Σύνοδο, στά 381. Προετοίμασε ομως τό Μονοφυσιτισμό".