Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

εύθυμα και σκωπτικά τραγουδάκια της Ζακύνθου, σε αυτοσχέδιους στίχους και μουσική (ο όρος προέρχεται από το ιταλικό "a οrrechio":"με το αυτί"). Συνήθως τα τραγουδούσαν οι "ποπολάροι"a cappella περιπαίζοντας τους αριστοκράτες. Συχνά είχαν και πατριωτικό ή ερωτικό περιεχόμενο. Ήταν 3φωνα ή 4τράφωνα, πάντα σε μείζονα τρόπο, με πρακτικές αρμονίες του συρμού. ?ρχιζαν μονοφωνικά με τον «πρίμο» (τενόρο) και σταδιακά συμπληρώνονταν αρμονικά, για να κορυφωθούν σε πλήρη 3φωνία ή 4φωνία με την 3η (ή «τέρτσα») ή την 4η φωνή (και στις 2 περιπτώσεις τραγουδισμένες από βαρύτονο) να ονομάζεται «σουλτάνα» (ή «σουρτάνα». Βλ. λήμμα).