Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

έτσι ονομάστηκαν οι οπαδοί του μέγιστου των μουσικών θεωρητικών της αρχαιότητας Αριστόξενου, αντιδιαστελλόμενοι προς τους "Πυθαγόρειους", τους οπαδούς του άλλου "ιερού τέρατος"της αρχαίας μουσικής:του Πυθαγόρα. Οι Πυθαγόρειοι, ονομάζοντας τους εαυτούς τους "κανονικούς", παραδέχονταν ως πρώτιστη μουσική βάση το  λ ό γ ο  (δηλαδή, τους μαθηματικούς υπολογισμούς με την εννοια του Πλατωνικού "Τίμαιου"). Έτσι συγχώνευσαν τη μουσική με τη φιλοσοφία και προπαγάνδιζαν ότι από τις αισθήσεις (δηλαδή, την ακοή) μόνο πλάνες μπορούν να προέλθουν. Οι Αριστοξένειοι αντίθετα, ονομάζοντας του εαυτούς τους "αρμονικούς", χωρίς να αποκλείουν το "λόγο"υποστήριζαν ότι τα μεγέθη των διαστημάτων κρίνονται με την  α κ ο ή  και επομένως, οι προ του Αριστόξενου μουσικοί ελάχιστα ουσιώδη ανακάλυψαν!... Ο πόλεμος Αριστοξένειων και Πυθαγορείων, παρά τις διάφορες προσπάθειες "συμβιβασμού"των απόψεων (όπως εκείνη του Κλαύδιου Πτολεμαίου) διάρκεσε επί πολλούς αιώνες (καθ' όλη την αρχαιότητα) και έγινε αιτία να εκπονηθούν και από τα δύο μέρη αξιολογότατα συγγράμματα που προώθησαν την εξέλιξη της Μουσικής. Επίσης, φιλοπονήθηκαν και ιστορικά Χρονικά αυτής της καταστατικής μουσικής έριδας, όπως:"περ`ι τ~ης διαφορ~ας [ Αριστοξενείων τε κα`ι Πυθαγορείων"του Διδύμου, αλλά και "Πυθαγορικ`η τ~ης μουσικ~ης στοιχείωσις"που έγραψε η Πτολεμαΐς (βλ. και "Γενιές"αρχαίων Ελλήνων μουσικών).