Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(Αθήνα 1928):αξιόλογος και πολυγραφότατος συνθέτης (τα έργα του, στο "Λεξικό Ελλήνων Συνθετών"της Αλέκας Συμεωνίδου, καλύπτουν 7 σελίδες!). Επίσης τραγουδιστής (βαρύτονος) με πολυετείς σπουδές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 1941 άρχισε βυζ. μουσική στο Δερβένι Κορινθίας με τον Αθανάσιο Ψαρρό. Το 1946 γράφτηκε στο Ωδείο Αθηνών και στη Νομική Σχολή (που την εγκατέλειψε για τη μουσική). Στη συνέχεια μελέτησε τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο (με την `Ιρμα Ηλιάδη-Τρίνιγκερ) παίρνοντας και μαθήματα θεωρητικών από τον Μ. Βάρβογλη. Πήρε πτυχίο βυζ. μουσικής (1949) και το 1952 πήγε στο Μόναχο και μελέτησε τραγούδι (με τους Φίχτε, Ρώυτερ, Φ, Βολφ και Α. Κνερ). Συνέχισε την εκπαίδευσή του στις Σχολές όπερας των Ακαδημιών του πρώην Δυτ. Βερολίνου και της Βιέννης. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1965 και το 1969 πήρε δίπλωμα μονωδίας από το Εθνικό Ωδείο. Το 1976 άρχισε να διδάσκει (Αττικό Ωδείο) και συνέχισε να συνθέτει (δραστηριότητα που εξασκούσε αδιαλλείπτως ήδη από το 1948). Επίσης ασχολείται με τη μουσικολογία-μουσικογραφία, έχοντας παρουσιάσει εξαιρετικά ενδιαφέροντα και οξυδερκή κείμενα, όπως:«Η φώνησις» (1990), «Το βυζαντινόν μέλος» (1992), «`Ελληνες και όργανον» (1993), κ.λπ. Το 1982 η Ακαδημία Αθηνών βράβευσε τη σύνθεσή του "Σικελιάνειος κύκλος"(7 τραγούδια σε ποίηση Σικελιανού για βαρύτονο και ορχ.,1970-1982). Η όλη δημιουργία του (από την οποία λείπουν τα μεγάλα συμφωνικά έργα) εστιάζεται γύρω από το τραγούδι, που παρίσταται σε όλες τις μορφές και τα είδη του:από την όπερα ("Ο τρατάρης"σε λιμπρέτο δικό του, 1951) και την καντάτα ("Η Γέννηση"σε ποίηση Σικελιανού, για βαρύτονο, τσέλο, πιάνο και μικτή χορωδία 1974-75. "Ο Δωδεκάλογος του γύφτου"σε ποίηση Παλαμά, για βαρύτονο, όμποε, βιολί πιάνο, γυναικεία και μικτή χορωδία 1975-83. "Μήνυμα απ' το Πολυτεχνείο"σε ποίηση Χ. Κατσιγιάννη, για βαρύτονο, αγγλ. κόρνο, πιάνο, καμπάνες και γυναικεία χορωδία, 1978. "Δελφικός ύμνος"σε ποίηση  Σικελιανού,  για βαρύτονο, όμποε, πιάνο και χορωδία, 1978, κ.λπ.) ή την άρια κοντσέρτου για βαρύτονο και ορχ. ("Ο δρόμος των Ελλήνων"σε ποίηση Παλαμά, 1989. "Byron"σε ποίηση Καρυωτάκη, 1989. "Των Ελλήνων η Παλιγγενεσία"σε ποίηση Παλαμά, 1989. "Μεσολόγγι"σε ποίηση Παλαμά, 1990. "Ψαρά 1824"σε ποίηση Σολωμού, 1990. "Μεσολογγίτης"σε ποίηση Α. Πάλλη, 1992, κ.λπ.) ώς το μοτέτο--κυρίως σε ποίηση Ευγένιου Μοντάλε ("μοτέτα"για βαρύτονο και ορχ., 1975-82. 4 μοτέτα για βαρύτονο και τσέλο, 1975-1982. 4 μοτέτα για βαρύτονο και εκκλ. οργανο, 1979-82) και το παιδικό τραγούδι ("38 παιδικά τραγούδια", για μεσόφωνο και πιάνο 1976-1994). Από κοντα και το χορωδιακό τραγούδι (συνοδευόμενο από πιάνο ή εκκλ. όργανο) σε βυζ. κείμενα, σε κείμενα του συνθέτη ή κείμενα κορυφαίων ποιητών (Βαλαωρίτη, Σικελιανού, Παπαντωνίου, Βερλαίν, κ.ά.). Φυσικά την "τιμητική"του έχει ο κύκλος τραγουδιών, που παρουσιάζεται  είτε για βαρύτονο και εκκλ. όργανο ("Orgel lieder":10 τραγούδια σε ποίηση Γ. Βαϊνχέμπερ, 1953-57. "Orgel lieder":6 τραγούδια σε ποίηση Γ. Βαϊνχέμπερ, 1959-68. "Πικροδάφνες":10 τραγούδια σε ποίηση Π. Κανελλόπουλου, 1966-68. "Λιβανωτός και μύρτος":6 τραγούδια σε ποίηση Παπαδιαμάντη, 1965-68.  "Τα `Ανθη του κακού":3 τραγούδια σε ποίηση Μπωντλαίρ, 1972-73. "Rime":3 τραγούδια σε ποίηση Μικελάντζελο, 1975. 3 τραγούδια σε ποίηση Ντόρας Πίγκα, 1979, κ.λπ.) είτε για βαρύτονο και πιάνο (14 τραγούδια σε ποίηση Παλαμά, 1950-91. 8 τραγούδια σε ποίηση Λ. Μοραμπίτο, 1953-91. "Τα Ερωτικά":19 τραγούδια σε ποίηση Καβάφη, 1961-75. 4 τραγούδια σε ποίηση Σεφέρη, 1964. "Τα πάθια κι οι καημοί του κόσμου":6 τραγούδια σε ποίηση Παπαδιαμάντη, 1965-74.  8 τραγούδια Κυπρίων ποιητών, 1974-75. 6 τραγούδια σε ποίηση Λίτσας Γώγολα-Παπαδοπούλου, 1975-76.  10 τραγούδια σε ποίηση Καρυωτάκη, 1986. 4 τραγούδια σε ποίηση Ν, Καββαδία, 1986. 6 Τραγούδια σε ποίηση Βρεττάκου, 1988. "Επιγράμματα":5 τραγούδια σε ποίηση Βάρναλη, 1990. 8 τραγούδια σε ποίηση Μάγιας Μ. Ρούσσου, 1990-91, κ.λπ.) είτε τέλος για βαρύτονο (ή μεσόφωνο) και συνδυασμό οργάνων ("Λυρικός βίος":5 τραγούδια σε ποίηση Σικελιανού, για μεσ. και εκκλ. όργανο, 1959-70. 12 τραγούδια σε ποίηση Π. Κανελλόπουλου, για βαρ. και τσέλο, 1974-75. "Πετρωμένα ρόδα":4 τραγούδια σε ποίηση Λ. Γώγολα-Παπαδοπούλου, για βαρ. και βιολί, 1976. 8 τραγούδια σε ποίηση Π. Κανελλόπουλου, για βαρ. και κόρνο, 1977. 4 τραγούδια σε ποίηση Βιζυηνού, για μεσ. και πιάνο, 1986, "Ταχταρίσματα", για μεσ. και πιάνο. "Νανουρίσματα", για μεσ. και πιάνο, κ.λπ.). Ο Αρύβας έχει επίσης συνθέσει πολλά έργα μουσικής δωματίου σε ποικίλους συνδυασμούς οργάνων. Δίνουμε μικρό απάνθισμα:"Βυζ. Ακολουθίες":για αγγλ. κόρνο και πιάνο (Α' 1953-54. Β' 1978), για εκκλ. όργανο (Γ' 1979. Δ' 1988, υπάρχει και για πιάνο), "Στυξ" για τρομπόνι και πιάνο (1955), "Ιδιόμελον"για εκκλ. όργανο (1958, αναθ. 1979), "Βυζ. τρίπτυχο"για πιάνο-4 χέρια (1964-81), "Τσιγγάνικη Συμφωνία" για βιολί, όμποε και πιάνο (1977), "κοντσέρτο για τσέλο και πιάνο"(1953-77), "Σαλαμίνιον"για κόρνο, φλογέρα και πιάνο (1977), "Ρεμπέτικοι χοροί"για βιολί και πιάνο (1977-80), "Ρεμπέτικοι χοροί"για τσέλο και πιάνο (1977-92), "Σκανδιναβική σουίτα"για κλαρινέτο (ή όμποε) και πιάνο (1977), "Ο κήπος των γρύλων"για πιάνο (1988), "Αρκαδική σουίτα"για φαγκότο και πιάνο (1990), "Της `Αρτας το γιοφύρι"για 4 κλαρινέτα και πιάνο (1992), Sonata ciclica για σόλο βιολί, κ.λπ. Τέλος αναφέρουμε το χορόδραμά του "Αγαμέμνων" (1963) από τον Αισχύλο και τη μουσική του για τις "Χοηφόρους" (1963) και τη "Λυσιστράτη" (1973-81). Πολλά από τα έργα του έχουν ήδη δισκογραφηθεί.