Βαρβαρέσος Σπυρίδων διακεκριμένος Αθηναίος μουσικός, συνθέτης και λόγιος, με ακμή κατά τον 20ό αι. Είχε μεγάλη εκπαιδευτική και καλλιτεχνική δράση στην Αλεξάνδρεια, στην οποία πήγε νεότατος. "Μικρός το δέμας"αλλά μέγιστος σε αξία και προσφορά, υπηρέτησε την καλλιτεχνική ζωή της Αλεξάνδρειας ήδη από το 1912 (όταν δηλαδή άρχιζε η εκεί ακμή του Ελληνισμού). Από το 1938 διετέλεσε δ/ντής του αλεξανδρινού Παραρτήματος του Εθνικού Ωδείου (που το ίδρυσαν το 1932 ο Ιωάννης και η Λιλή Μαυρογιάννη). Έπαιζε λαμπρό βιολί και ήταν κάτοχος 8 ανώτερων μουσικών διπλωμάτων, μεταξύ των οποίων:3 από το Ελληνικό Ωδείο, 2 από το London College of Music (για βιολί, βιόλα, πιάνο, ανώτερα θεωρητικά και σύνθεση), 2 από το Ωδείο της Πάντοβα (για έργα του σε ισάριθμους Διαγωνισμούς σύνθεσης) καθώς και Certificat από τον παγκόσμιας φήμης θεωρητικό του Παρισιού Σαρλ Καικλέν. Επίσης, το 1939, του απενεμήθη χρυσό Μετάλλιο από το London College of Music (σε Διαγωνισμό ανώτερων θεωρητικών και σύνθεσης). Ανέδειξε πολλούς και ικανότατους μαθητές. Εκτός των εκπαιδευτικών του καθηκόντων, συνέπραξε σε εκατοντάδες συναυλίες στην Ελλάδα και την Αίγυπτο. Συνέθεσε διάφορα έργα μουσικής δωματίου, κομμάτια "μουσικής σαλονιού", εμβατήρια, κοντσέρτα και συμφωνικά έργα καθώς και δημοφιλή απανθίσματα ελλ. δημοτικής μουσικής. Επίσης, εκτός από τα πολυάριθμα δημοσιεύματά του στον ελλ. Τύπο της Αιγύπτου, έγραψε και το βιβλίο "Τα θεωρητικά της Μουσικής"(Αλεξάνδρεια 1954). ,
|
|