Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(1878-1924):διαπρεπής πιανίστας και καθηγητής πιάνου στο Ωδείο Αθηνών (από το 1904 ώς το θάνατό του) με σημαντική προσφορά στη μουσική ανάπτυξη της ελλ. πρωτεύουσας. Επίσης, πιανίστας της Ελλ. βασιλικής Αυλής (1908) και σολίστ σε πλήθος συναυλίες (ώς το 1914, οπότε έχασε την όρασή του και υποχρεώθηκε να αποσυρθεί από την ενεργό συμμετοχή στην καλλιτεχνική ζωή του τόπου). Εξακολούθησε όμως την "κατ' οίκον"διδασκαλία του πιάνου ώς το 1920, οπότε επιδεινώθηκε η κατάσταση της υγείας του και έπεσε "κλινήρης". Γεννήθηκε στο Muelheim της Ρηνανίας και σπούδασε στο Ωδείο της Κολωνίας (στην τάξη του διάσημου Max Van De Sandt, μαθητή του Λίστ). Συνέχισε ανώτερες σπουδές στη Βιέννη, ως μαθητής του παγκόσμιας φήμης πιανίστα Emil Von Sauer (επίσης μαθητή του Λίστ). Το 1900 πρώτευσε στον διαγωνισμό για το βραβείο Bach και το 1904 τιμήθηκε με το βραβείο "Nicolaus Rubinstein". Tον ίδιο χρόνο, με εισήγηση του E. Non Sauer, μετακλήθηκε από τον Γ. Νάζο στην Αθήνα, για να αναλάβει την τάξη του πιάνου στο Ωδείο Αθηνών. Το 1911 τιμήθηκε από τη Γαλλική Κυβέρνηση με τον τίτλο του Αξιωματικού της Γαλλ. Ακαδημίας (Officier D' Academie). Το 1921 τιμήθηκε με τον Σταυρό του Ιππότη του Βασιλικού Τάγματος του Σωτήρος. Ως σολίστ, έφερε στην Ελλάδα τους Brahms, Grieg, κ.α., που ήταν ώς τότε άγνωστοι στο Αθηναϊκό Κοινό. Ως καθηγητής, δίδαξε  πλείστους διαπρεπείς `Ελληνες μουσικούς (όπως τους:Θησέα Πίνδιο,`Ηβη Πανά, Αντώνιο Σκόκο, Δημήτρη Μητρόπουλο, Aνδρέα Νεζερίτη, Αλέκο Κόντη, Κατίνα Παρασκευά- Σκόκου, κ.ά.).