Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

Βιέννη 1885 - Οξφόρδη 1974):συνθέτης, λόγιος, διευθυντής ορχ. και δάσκαλος, γεννημένος στην Αυστρία. (?γγλος υπήκοος, όταν μετανάστευσε στην Αγγλία το 1938). Ήταν ο πρώτος βιογράφος του Σαίνμπεργκ (1921). Υπήρξε καθηγητής Ιστορίας της Μουσικής στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης (1929-1938). Κατόπιν έγινε λέκτορας (1938-1948) και κατόπιν επίκουρος καθηγητής (Reader) στην έδρα Βυζ. Μουσικής της Οξφόρδης (1948-1956). Στους μαθητές του και ο Μάρκος Φ. Δραγούμης. Έγραψε "Aufgaben und probleme auf dem Gebiete der byzantinischen und orientalischen Kirchenmusik (Muenster 1923), "Das Problem der byzantinischen Notationen und ihrer Entzifferung", στο "Byzantion"(τ. V. Bruxelles,  1930), "A history of byzantine music and hymnography"(Oxford 1949). Αξιολογείται ως βαθύτατα καταρτισμένος επιστήμονας και ως "ελληνολάτρης", παρότι πολλές από τις απόψεις του περί προέλευσης της ελλ. και της βυζ. μουσικής φυσικά και δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές από όσους διαθέτουν επαρκή στοιχεία ώστε να ομνύουν στην καλλιτεχνική δεσποτεία του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος. (Περισσότερες πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του υπάρχουν στο "Μουσικό Λεξικό της Οξφόρδης", τόμος 1ος, σ. 336, των Εκδόσεων "Γιαλλελή").