Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(Αθήνα, 1865 - 1953):καθηγητής πιάνου στο Ωδείο Αθηνών (1890-1940). Γιος του Εμμ. Βελούδιου. Πήρε τα πρώτα μαθήματα πιάνου από τον Γ. Λαμπίρη και συνέχισε στο Conservatoire Παρισίων με τους G. Falkenberg, G. Mathiaς, H. Fissot, Ch. de Beriot (fils), A. Tandou (Αρμονία) και Bourgault-Ducoudray (Ιστορία Μουσικής). Το 1889 ανέλαβε να διδάξει πιάνο στο Ωδείο Αθηνών (τακτικός καθηγητής, το 1900). Το 1904 ονομάστηκε "έφορος"και το 1924, "επόπτης"των σπουδών. Το 1931-1932 δίδαξε και το μάθημα της "εκ πρώτης όψεως αναγνώσεως". Παράλληλα, το 1908, είχε διοριστεί καθηγητής πιάνου και στο Ωδείο του Πειραϊκού Συνδέσμου (Ωδείο Πειραιώς), στο οποίο αργότερα (από το 1930 ώς το 1951) διετέλεσε συνδιευθυντής (με τον Ι. Μπουστίντουι). Έδωσε συναυλίες και ρεσιτάλ (σε Παρίσι, Αθήνα, Σύρο, Βόλο, Λάρισα:Απρίλιος 1921, κ.λπ.). Κατά τον εορτασμό της 50ετηρίδος του ως καθηγητή (1940) του απενεμήθη ο Χρυσούς Σταυρός του Τάγματος του Γεωργίου Α'. Το 1945 τιμήθηκε με το αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ ώς το θάνατό του εξακολούθησε να υπηρετεί το Ωδείο Αθηνών με όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις του ως επόπτης σπουδών και έφορος των Σχολών πιάνου (στους μαθητές του, o Λεωνίδας Ευστρατίου, η Έλλη Φαραντάτου, η Αννέτα Τσολάκη, ο Κίμων Τριανταφύλλου, κ.ά.). Πλην των διαφόρων μουσικών κομματιών που συνέθεσε, εξέδωσε το 1904 τεύχος "περί μουσικών κλιμάκων", που χρησιμοποιόταν από τους σπουδαστές των Ωδείων και μετά το θάνατό του. Ήταν και επίλεκτο μέλος της ΕΕΜ.