Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(Αθήνα, 1927 - 1983):συνθέτης, καθηγητής μουσικής και λογοτέχνης (εξέδωσε 4 ποιητικές συλλογές άρρηκτα συνδεμένες με το μουσικό έργο του). Επίσης, μουσ/δάσκαλος και πρωτοψάλτης (σε Μονή Πετράκη, Αγίους Αναργύρους Νέας Ιωνίας, κ.λπ.). Καταγόταν από τη Σμύρνη και σπούδασε βυζ. μουσική με τον Γ. Τσατσαρώνη και τον Αρ. Κοκκινάκη (1954), αλλά κυρίως, με τον Θ. Χατζηθεοδώρου στο Ελληνικό Ωδείο (απεφοίτησε με ?ριστα το 1967). Παράλληλα σπούδασε και τα θεωρητικά της ευρωπ. μουσικής. Αργότερα διετέλεσε καθηγητής στο Ελληνικό Ωδείο (διαδέχτηκε τον καθηγητή του). Στους μαθητές του:ο Γεώργιος Γιαννακόπουλος, ο Αναστάσιος Γουναρόπουλος, Ιωάννης Δαμαρλάκης, ο Βασίλειος Χρ. Καλογερόπουλος, ο Χρήστος Κατεργάρης, ο Γεώργιος Παναγόπουλος, κ.ά. Από τα έργα του, το Ορατόριο (Θρησκευτική Ραψωδία) "Σταυρός του Γένους:Κοσμάς ο Αιτωλός"(στίχοι Κώστα Χωρεάνθη) που θεωρείται ως το αριστούργημά του, παρουσιάσθηκε στο Λυκαβηττό με 100μελή χορωδία και παραδοσιακά όργανα (1978 και 1979). Το έργο κυκλοφόρησε σε άλμπουμ 2 δίσκων από τη δική του μη κερδοσκοπική δισκογραφική Εταιρεία "Ωδή"(1980). Επίσης κυκλοφόρησαν σε δίσκους πολλά άλλα έργα του (ορισμένα σε ποίηση Ν. Βερίτη):"Η Φάτνη"(1971), "Ηλιοτρόπια"(1973), "Εθνεγερσία"(1973), "Το τραγούδι της αντρειοσύνης"(1974), "Ο Ύμνος της Αγάπης"(1977), "Δοξολογία και 4 ύμνοι"(1977), "Προσόμοια και 6 ύμνοι" (1977), "Κασσιανή"(1977), "Ταξιάρχες"(Βυζαντινή Συμφωνία), κ.λπ. Συνεργάσθηκε με τον ιερέα Γ. Πυρουνάκη στην "Κίνηση για τη Νεότητα"(Πνευματικό Κέντρο Ελευσίνας) και σε άλλες πολιτισμικές δραστηριότητες (όπως, Λειτουργίες στις Φυλακές Ανηλίκων, κ.λπ.). Ήταν ο πρώτος που παρουσίασε τα αρχικά σχεδιάσματα του Μίκη Θεοδωράκη στο "Τροπάριο της Κασσιανής". Επίσης, ασχολήθηκε και με το θέατρο σκιών (έγραψε και μονογραφία για τον Σ. Σπαθάρη). Έγραψε μουσική για το αρχαίο θέατρο:"Μήδεια"(1967, με προτροπή Τσαρούχη), "Οιδίπους τύραννος"(1973), "Αίας"(1973) καθώς και για ταινίες μικρού μήκους:"Ημέρες χαράς"(του Βαγγ. Χατζίκου, 1978), "Σκηνικός χώρος"(του Κ. Κατσαρόπουλου, 1979). ?λλα έργα του:"Φαεινή Λαμπάδα"(συμφωνικός ειρμός, 1972-73), "Παράκληση"(συμφωνικός κανόνας, 1973), "Κύπρος του 1973"(για σολίστ και ορχ., 1975),"`Υμνος της αγάπης"(για 2 ψάλτες, βυζ. Χορωδία και ορχ., 1975), "Τον Συνάναρχον Λόγον"(συμφωνικές παραλλαγές, 1976-77), "Κατευθυνθήτω η προσευχή μου"(παραλλαγές για ορχ., 1977), "Προσόμοια"("Συμφωνική Οκτάηχος", 1976-77), πολλά τραγούδια και ύμνους για χορωδία και ορχ, για σολίστες και λαϊκή ορχ., κ.λπ. Όλα τα προηγούμενα (συνδυασμένα με το υποδειγματικό ήθος του) τον είχαν αναδείξει σε καύχημα του ιεροψαλτικού χώρου και πρωτοπόρο στην προσπάθεια συνδυασμού βυζ. και ευρωπ. μουσικής (όπως και του συνδυασμού λόγιας και λαϊκής μουσικής) γι' αυτό και ο αιφνίδιος θάνατός του (στις 12.5.1983 από εγκεφαλικό επεισόδιο) κατάφερε στην Ελλ. Τέχνη βαρύτατο πλήγμα. Απλή επιβεβαίωση, το ότι οι 11 δίσκοι και κασέτες με τα έργα του αποτελούν σήμερα σπάνια συλλεκτικά κομμάτια. (Για περισσότερες πληροφορίες, δες τις "Νεκρολογίες"που του απηύθυναν οι εφημερίδες:"Ιεροψάλτης", "Ορθόδοξος Τύπος", "Χριστιανική", "Τραπεζικό Βήμα", Μικρασιατική Ηχώ"καθώς και το εξαιρετικά εμπεριστατωμένο σχετικό άρθρο του Θωμά Ταμβάκου στην εφημερίδα "Νέοι Αγώνες Ηπείρου"-6.6.1995).