Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

ιστορικό Ωδείο των Χανίων. Λειτούργησε αρχικά το 1923 με την ονομασία "Κρητικό Ωδείο Χανίων", αλλά σε σύντομο διάστημα υπάχθηκε στον "Σύνδεσμο για τη διάδοση των Καλών Τεχνών στην Κρήτη"(που ιδρύθηκε το 1924). Στεγάστηκε σε διάφορα κτίρια ώς το 1931, οπότε χάρη στη γενναιοδωρία της `Ελενας Βενιζέλου, που έφερε και τα σχέδια από τη Γαλλία (αλλά και της μητέρας της Βιργινίας Σκυλίτση) οικοδομήθηκε το κομψότατο ιδιόκτητο νεοκλασικό κτίριο που στέγασε οριστικά το Ωδείο (από τότε ώς σήμερα). Το κτίριο διαθέτει αίθουσα θεάτρου, με σκηνή και εξώστη (χωρητικότητας 300 περίπου θέσεων) ονομαστής ακουστικής. Ως καλλιτεχνικοί δ/ντές υπηρέτησαν κατά καιρούς διακεκριμένοι μουσικοί, όπως ο Μανώλης Σκουλούδης (που επί σειρά ετών πάλαιψε σκληρά για τη λειτουργία του Ωδείου), ο Αλέκος Αλβέρτης, ο Κ. Σφακιανάκης, ο Ν. Μωραΐτης, o Γ. Κόντης, ο Ε. Μαυρομμάτης, ο Γ. Καλούτσης, ο Θ. Αντωνακάκης (1985-90), ο Δ. Καψωμένος (1990-94) και ο Γιάννης Μεντζελόπουλος (μετά το θάνατο του Καψωμένου, ώς σήμερα). Σημαντική επίσης θεωρείται η προσφορά του Μιχ. Βλαζάκη. Στη δεκαετία του 1930 το Ωδείο διατηρούσε μικρή Συμφωνική Ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του Κ. Σφακιανάκη. Από την εφημερίδα "Κήρυξ"(20.3.1931) αντιγράφουμε τη σύνθεσή της:εξάρχων:ο Αρ. Αντωνακάκης` 1α βιολιά:Χαρ. Καντεράκης, Δημ.Πολιτόπουλος, Γ. Μαρτίνης, `Αννα Κανδαράκη, Ρενέ Κωνσταντίνη, Ορέστης Πέρσης` 2α βιολιά:Ειρήνη Κοκκινάκη, Γ. Κισσαμετάκης, Μιχ. Βατικιώτης, Μιχ. Χαχαριδάκης, Θεόδ. Τενεζάκης` βιόλες:Βασ. Γαλάνη` τσέλα:Δημ. Μαρτίνης, Βασ. Ξενάκης` κοντραμπάσα:Διον. Σκούρης, Μιχ. Βλαζάκης`  φλάουτα:Π. Βαρελλάς, Παν. Μπαρμπόπουλος` κλαρίνα:Ελ. Μαυρομμάτης, Αγ. Στρατηδάκης` κόρνα:Γ. Καστάνης, Σπ. Παντελάκης. Ο Πόλεμος, αλλά και η γερμανική Κατοχή, έφεραν μεγάλες καταστροφές στο κτίριο και στην κινητή περιουσία του Ωδείου. Η αίθουσα συναυλιών καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς και μαζί της κάηκαν όλα τα μουσικά όργανα της Ορχήστρας και αρκετά πιάνα. Επίσης οι κατακτητές αφαίρεσαν όλα τα κινητά (έπιπλα, καθίσματα της αίθουσας συναυλιών, κ.λπ.) μετατρέποντας το Ωδείο σε αποθήκη ξυλείας. Μετά τον Μάιο του 1945 το Ωδείο επαναλειτούργησε χωρίς υλικοτεχνική υποδομή και με ελλειπές προσωπικό. Δίδασκαν τότε οι έμπειροι προπολεμικοί καθηγητές:Χαράλαμπος Καντέρης (βιολί), Βασιλική Γαλάνη (βιολί), η Λελέ Φανδρίδου  (πιάνο και θεωρητικά), Μιχάλης Βλαζάκης (μαντολίνο, κιθάρα, ακκορντεόν) και Νικόλαος Δασκαλάκης (βυζ. μουσική) βοηθούμενοι από την `Ιριδα Τσαλακοπούλου (πιάνο). Το 1946 η Στέλλα Δρανδάκη διαδέχτηκε τη Γαλάνη και το 1948 προσλήφθηκε η Λιλή Παπαδάκη (πιάνο). Το 1949 ο Μιχάλης Χαχαρίδης διαδέχτηκε τον Καντέρη, ενώ τη διεύθυνση του Ωδείου ανέλαβε (ώς το 1950) η πιανίστα Φανή Λάλλα (που προηγουμένως ήταν διευθύντρια στο μουσικό Τμήμα του ραδιοφωνικού Σταθμού Θεσ/νίκης), κ.ο.κ. Σήμερα ο "Σύνδεσμος για τη διάδοση των Καλών Τεχνών στην Κρήτη", εκτός του "Βενιζέλειου Ωδείου", στεγάζει στο κτίριό του το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης, την "Κινηματογραφική Λέσχη"και τη μικτή Χορωδία Χανίων. Στο Ωδείο υπηρετεί πλειάδα ικανών καθηγητών (βλ. και Χανίων, Χορωδίες).