Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(Κατοχή Μεσολογγίου 1869 - Γορτυνία 1947):προσωπικότητα του ελλ. νομικού κόσμου και της βυζ. μουσικής (παράλληλα, διπλωματούχος τηλεγραφητής). Τελείωσε το Γυμνάσιο στην Πάτρα, όπου και διδάχτηκε βυζ. μουσική από τον Κλεομένη Αθήνη και από τον πρωτοψάλτη της Ευαγγελίστριας Δημήτριο Μοσκέτο. Σπούδασε και σε Ωδείο (;) επί 4ετία. Το 1888 δίδαξε επί 6μηνο στη Μουσική Σχολή του Ανδρέα Τσικνόπουλου. Ήταν επίσης μέλος του εκκλ. μουσικού Συλλόγου "`Αγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός"(βλ. Τσικνόπουλος Ανδρέας). Εξέδωσε στην Αθήνα δίτομη Συλλογή ελλ. τραγουδιών με τίτλο "Μουσικά Σκαριφήματα"(Α':1891, Β':1894) και ένα Δελτίο 15 σελίδων, με Δοξολογία (σε Ήχο Βαρύ),"`Αξιόν εστιν"και δημοτικά τραγούδια (1892). Αρχικά σταδιοδρόμησε ως δικηγόρος στο Μεσολόγγι και στη συνέχεια, ως ειρηνοδίκης. Στις αρχές του αι. πήγε στην Αθήνα, όπου δικηγόρησε ασχολούμενος έντονα με τη μουσική. Εξέδωσε το μηνιαίο περιοδικό "Εθνική Μούσα"(τον Μάρτιο του 1909) γράφοντας λογοτεχνικά-καλλιτεχνικά-θεατρικά και μουσικά θέματα (ευρωπ. και βυζ. μουσικής). Από τις στήλες του περιοδικού του (που στήριζε τον "Εθνικό Μουσικό Σύλλογο", ο οποίος είχε ιδρυθεί το 1907 και στον οποίο ο Βλάχος ήταν γεν. γραμματέας), αλλά και από τη "Φόρμιγγα"(πριν αποχωρήσει δυσαρεστημένος) βρέθηκε πολλές φορές αντιμέτωπος με τον Κωνστ. Ψάχο, τον οποίο τελικά παραδέχθηκε ως μουσική ιδιοφυΐα. Επίσης συνέθεσε πολλούς ύμνους και δημοτικά τραγούδια σε βυζ. παρασημαντική.