Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

εκτός από την έννοια του βουητού, ο όρος χαρακτήριζε στη μεν αρχαία μουσική τον συνεχή συνοδευτικό ήχο του αυλού, στη δε βυζ, μουσική:τη φωνή που βγαίνει από στόμα ή από χορδή, χωρίς να προσδιορισθούν άλλοι τόνοι επί το οξύ. (Χρύσανθος Προύσης). Επομένως, μπορεί να χρησιμεύσει ως βόμβος οποιοσδήποτε τόνος και από αυτόν αρχίζει να σχηματίζεται το "απήχημα"του ήχου.