Γενίτσαρης Μιχάλης (και Γεννήτσαρης) Πειραιάς 1917):κορυφαίος παλιός ρεμπέτης. `Αρχισε να παίζει επαγγελματικά μπουζούκι το 1935. Οι στίχοι των τραγουδιών του είναι ως επί το πλείστον δικοί του. `Ως το 1952 συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους του είδους. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με το εμπόριο των φρουτολαχανικών και τη σύνθεση. Τα κυριότερα τραγούδια του:"Αλάνης", "Εγώ μάγκας φαινόμουνα", "Της φυλακής ο πλάτανος"(πρώτος του δίσκος που τραγουδάει, 1937), "O Σαλταδόρος"(στον ίδιο σκοπό:"Ζηλεύουνε, δε θέλουνε"), "Για σένα μαυρομμάτα μου"(παρότι φέρει το όνομα του Βαμβακάρη, είναι του Γενίτσαρη), "`Aλλος δε θα σε πάρει", "Γλυκοχάραξε η μέρα", "Είσαι πολύ στραβόξυλο", "Καραντουζένι κούρντισα", "Λαχαναγορίτες γεια σας", "Ο Δημητράκης ο ψαράς", "Κέρασέ μας βρε Μανώλη", "Εμάθατε στον Πειραιά", «Στο κατώφλι το δικό σου», "`Εκανες τη φιγούρα του", «Μέσ'στην Αθήνα», "Στο λέω θα σ' αφήσω", "Στον Πειραιά που κατοικώ από μικρό παιδάκι", "Ωραία Θεσσαλονικιά", "Μαυραγορίτες", "Λενιώ η κουτσομπόλα", "Ο καλός ο μάγκας", «Περαία αθάνατε», "Ο βασανισμένος", «Δάσκαλε που δίδασκες», "Εμπατήρησε η μπογιά σου", "Εμπήκα μες στο καπηλειό", "`Οταν ξεπέσει ο άνθρωπος", "Επιδρομή στον Πειραιά", «`Ονειρο ήταν η αγάπη», "Θύμα σου μ' έχεις κάνει", «Οι λαδάδες», «Εγώ μάγκας φαινόμουνα», κ.λπ. Κυκλοφορούν 14 δίσκοι LP με τραγούδια του (δες Πέτρου Δραγουμάνου "Οδηγός Ελληνικής Δισκογραφίας"). ,
|
|