Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

ένας από τους αρχαιότατους ελληνικούς χορούς (που ονομάζονταν μορφασμοί, γιατί σ' αυτούς οι χορευτές παράσταιναν τα εύστροφα ή δυσκίνητα βαδίσματα των ζώων). Τον "γέρανο"πρωτοχόρεψε ο Θησέας με τά διασωθέντα από τον Μινώταυρο παιδιά της Αθήνας (όταν επιστρέφοντας από την Κρήτη σταμάτησαν για λίγο στη Δήλο και θυσίασαν στον Απόλλωνα). `Εκτοτε χορευόταν πάντοτε στη γιορτή που γινόταν στη Δήλο για τα γενέθλια του Απόλλωνα και μάλιστα στον Κερατώνα βωμό (που σχηματιζόταν από αριστερά και μόνο κέρατα κερασφόρων σφαγίων), όντας χορός "αριστερόστροφος"με πολλους ελιγμους, είτε για να υπενθυμίζει τις περιπλανήσεις στις στοές του Λαβύρινθου ("μίμημα τ~ων [εν Λαβυρίνθ?ω περιόδων και διεξόδων") είτε για να απομιμηθεί (ως μορφασμός;...) το πέταγμα και τους σχηματισμούς των γερανών (Πλούταρχος "Βίος Θησέως", ΧΧΙ). Η ασάφεια των πληροφοριών γύρω από τον "γέρανο"(που--σημειωτέον-- χορευόταν για πολλούς αιώνες στη Δήλο) προεκτείνεται και στην ταυτότητα των χορευτών. Ο ομηρικός ύμνος στον Απόλλωνα θέλει να είναι Δηλιάδες παρθένες, ενώ (κατά τον Πλούταρχο) ήταν ηϊθεοι. Συμπληρωματικά αναφέρουμε ότι το περίφημο αγγείο "Φρανσουά"παριστάνει ολοκάθαρα έναν "γέρανο"καθώς και τους συμμετέχοντες, με τα ονόματά τους (μπροστά πάει ο Θησέας παίζοντας τη λύρα και πίσω του, χέρι-χέρι:η Αριάδνη, η τροφός της, οι 7 νέοι και οι 7 νέες της Αθήνας).