Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

Επτανήσιος αρχιμουσικός Φιλαρμονικών του 19ου αι., μαθητής του Μάντζαρου. Γεννήθηκε το 1828. `Ηταν ο επικεφαλής της ελλ. Στρατιωτικής Μουσικής που εγκαταστάθηκε στην Αρτα το 1881, με την Απελευθέρωση της πόλης από τον τουρκικό ζυγό και την άφιξη του Ελληνικού Στρατού. Σύμφωνα με στοιχεία του Χρ. `Εξαρχου, ο τοπικός Τύπος της εποχής με την ευκαιρία του Εορτασμού της 1ης Επετείου της Απελευθέρωσης (24.6.1882) γράφει τα εξής:"[ Απ``ο τ~ης }εκτης μ.μ. }ωρας μέχρι τ~ης [ογδόης [επαιάνισεν ]η [αξιόλογος στρατιωτικ`η μουσικ`η ]υπ`ο το~υ ]εμπειρωτάτου [αρχιμουσικο~υ κ. Γρ. Γεώργοβιτζ  ε[ις τ`ην πλατε~ιαν τ~ων ] Αγίων Πάντων, }οπου {απειρον πλ~ηθος λαο~υ συνωθε~ιτο. Κατ`α δ`ε τ`ην [εννάτην }ωραν [ακριβ~ως (....) α]ι σάλπιγγες ]ανήγγειλον τ`ην ]αποχώρησιν`` τότε πάλιν ]η μουσικ`η προέβη παιανίζουσα μέχρι το~υ {ακρου τ~ης πλατείας` [επανακάμψασα δ`ε {εστω πρ`ο τ~ης μεγάλης [αψίδος, {ενθα τ~?η διαταγ~?η το~υ κ. Φρουράρχου [επαιάνισεν α@υθις τρία [εκλεκτ`α τεμάχια. Τότε δ`ε ]ο [ενθουσιασμ`ος το~υ πλήθους @ητον [απερίγραπτος, δι`α διαφόρων κινημάτων [εκφράζοντος τ`ην χαρ`αν του. Πα~ιδες δεκαπενταετε~ις κα`ι μικρότεροι [εν [αλαλαγμ~?ω [εχόρευον σ`υν τ~?ω {ηχ?ω τ~ης μουσικ~ης...". Ο ίδιος ο Γεώργεβιτς ανήγγειλε μέσω του Τύπου ότι:"δέχεται [εν τ~?η ο[ικί?α του [ιδιαιτέρας παραστάσεις [επ`ι [αντιμισθί?α 10 νέων δραχμ~ων κατ`α μ~ηνα προπληρωτέων, ε[ις ]οποιονδήποτε {οργανον μουσικόν, ]υποσχόμενος }οτι [εντ`ος ]εν`ος μηνός, [απ`ο τ`ην {εναρξίν του, ν`α ε[ισαχθ~?η ε[ις τεμάχιον χορο~υ". `Αλλες πληροφορίες μας τον εμφανίζουν το 1890 να διαδέχεται τον Σπινέλλι στη διεύθυνση της Φιλαρμονικής Σύρου (τον αντικατέστησε αργότερα ο Ιταλός Felice Cocorulo). Μετά το 1892 ανέλαβε τη Φιλαρμονική Τήνου και στις αρχές του 20ού αι. τον βρίσκουμε στη Λάρισα ως καταξιωμένο δάσκαλο της μουσικής με σημαντική δράση. Αξίζει τον κόπο να παραθέσουμε ένα απόσπασμα εφημερίδας της Εποχής που αναφέρεται στη διαμάχη των τριών ονομαστών αρχιμουσικών που ήταν τότε εγκαταστημένοι στη Λάρισα (πρόκειται για τους Ατίλιο Ρουτζέρο Καμπανίλε, Ιακώβο Μπαιμ και τον Γεώργεβιτς):"] Ο [εντα~υθα [ Ιταλ`ος μουσικ`ος ]ο διευθύνων τ`ον Σύλλογον πληροφορούμεθα |οτι ε@ιναι [[ολίγον δυσαρεστημένος, διότι δ`εν το~υ παραχωρε~ιται }|οπως ποιε~ιται [ιδιαιτέρας παραδόσεις |εν κλειδοκύμβαλον. { Εχει, |ομως, {αδικον, διότι τ`ο [εν λόγ?ω {οργανον [ανήκει ε[ις τ`ον Γερμαν`ον συνάδελφόν του κ. Μπαιμ, |οστις [αρνε~ιται ν`α τ~?ω χορηγήσ?η. { Εχει, |ομως, κα`ι μεγαλύτερον {αδικον, διότι δ`εν ]υπάρχουν τοια~υται παραδόσεις. Διότι τ`ας παραδόσεις το~υ κλειδοκυμβάλου τ`ας {εχει ]ο κ. Γεώργεβιτς, μουσικοδιδάσκαλος διακεκριμένης αξίας κα`ι ]ικανότητος κα`ι [ανώτερος πάσης συστάσεως" ("`Ολυμπος", 30.8.1903). Το 1904 ο Γεώργεβιτς συγκρότησε μικρή ορχήστρα εγχόρδων και πνευστών, με την οποία έδωσε ορισμένες συναυλίες (η τελευταία, στις 28.5.1906). Με την ορχήστρα συνεργαζόταν και ο μουσ/δάσκαλος-αρχιμουσικός Ι. Σαρρέας παίζοντας κοντραμπάσο (βλ. και ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, Κεφάλαιο "Φιλαρμονικές":Λάρισα). Έκλεισε τη σταδιοδρομία του στην Καλαμάτα.