Skip to main content.

Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

Γεωργιάδης Αλέκος

εκλεκτός σύγχρονος συνθέτης και μαέστρος της ελαφράς μουσικής, από τους πιο καταρτισμένους. Γεννήθηκε στη Ρουμανία το 1909, από `Ελληνες γονείς. `Ηρθε στην Αθήνα και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Παν/μίου, ενώ παράλληλα σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο:πιάνο με την `Ηβη Πανά (διπλωματούχος με Α΄ βραβείο) και ανώτερα θεωρητικά με τον Μάριο Βάρβογλη. Συνέχισε μουσικές σπουδές στη Λειψία (1936) με τον διάσημο Φίσσερ. Διετέλεσε πιανίστας-συνοδός στο «Volkstheater» της Βιέννης (υπό το Δόκτορα Έμντακερ). Στην Ελλάδα η ακμή του τοποθετείται κυρίως μεταπολεμικά, όταν εργάστηκε επί 12ετία στο Μουσικό Θέατρο (ως πιανίστας και μαέστρος). Διηύθυνε τις Ορχ. των Φεστιβάλ Αθηνών και Θεσ/νίκης καθώς και (σε τακτική βάση) την Ελαφρά Ορχ. του ΕΙΡ. Επίσης, εργάστηκε αρκετά στη δισκογραφία ενορχηστρώνοντας και διευθύνοντας έργα άλλων συνθετών. Από τα περίπου 150 καλαίσθητα τραγούδια του (τα περισσότερα σε στίχους Κώστα Μάνεση) αναφέρουμε τα:«Ανέβηκα πολύ ψηλά» (πραγματοποίησε πολλές εκδόσεις και φωνογραφήθηκε στην Ελλάδα και την Ισπανία), «Φεύγεις αγάπη μου» (`Επαινος Α΄ Φεστιβαλ ΕΙΡ, 1958), «Πρωτομαγιά» (`Επαινος Β΄ Φεστιβάλ ΕΙΡ, 1959), «Η Αθήνα που έφυγε» (`Επαινος Διαγωνισμού Αθηναϊκού τραγουδιού του Δήμου Αθηναίων), «Σβήνουν τ'αστέρια» (Βραβείο Γ΄ Φεστιβάλ Βαρκελώνης), «Το γιασεμί» (Βραβείο Φεστιβάλ Θεσ/νίκης), «Τ'όνειρό μου» "`Ασε τη νύχτα να πέσει", «`Αγιε Νικόλα μου», «Βιολέτες, κρίνα»,  «Βάνε πάντα γιοματάρι», "Καβαλλάρης", "Από τις δύο ώς τις τρεις", «Μάτια γαλάζια ακρογιάλια», «Μ'αγαπάς», «Τί με ρωτάς», «Μόνον εγώ σ'αγάπησα», «Ποιος το ξέρει», «`Ανθισε η γαρυφαλλιά», «`Οπως τότε και τώρα», «Χαμογελά η ζωή», «Φεύγεις αγάπη μου», «Χαιρέτα μου τον πλάτανο», «Περνά ο καιρός», «Ας το μάθει η γυναίκα μου», «`Οπως τότε και τώρα», «Ο καθρέφτης», κ.λπ. Πέθανε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 (1972).

,





Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
Λήμμα: