Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(Αθήνα 1907 - Μόναχο 1977):διαπρεπής σύγχρονος λόγιος της μουσικής και μουσικολόγος διεθνούς καταξίωσης, με ειδίκευση τόσο στην αρχαία ελληνική μουσική όσο και στη μεσαιωνική μουσική της Δύσης. Γερμανικοί κύκλοι τον έχουν χαρακτηρίσει ως τον μεγαλύτερο μουσικολόγο του 20ού αι. Υπήρξε άλλωστε ο πρώτος μουσικολόγος που πήρε βραβείο «Pour le mérite» για τις Επιστήμες και τις Τέχνες (1954). Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών (πιάνο) και στο Μετσόβειο Πολυτεχνείο (δίπλωμα πολ. μηχανικού, 1928). Σπούδασε επίσης μουσικολογία στο Παν/μιο του Μονάχου (1930-35) με τους Ρούντολφ φον Φίκερ και Καρλ Ορφ (διδάκτωρ με τη διατριβή "Περί Αγγλικής πολυφωνίας του Μεσαίωνος"). Το 1935-36 διορίστηκε καθηγητής μορφολογίας στο Ωδείο Αθηνών, διαδεχόμενος τον Δ. Μητρόπουλο (εξελίχθηκε σε υποδιευθυντή του Ωδείου το 1939 και σε διευθυντή το 1940). Στους μαθητές του και οι:Ειρήνη Σαλονικιού, Ζουζού Νικολούδη, Λιάνα Ρουσσιάνου-Πιπεράκη, κ.ά. Τότε ανέλαβε να οργανώσει το μουσικό τμήμα του Λαογραφικού Αρχείου της Ακαδημίας Αθηνών. Κατά την Κατοχή ασχολήθηκε με επιστημονικές μελέτες στη Γερμανία και το 1947 έγινε υφηγητής μουσικολογίας στο Παν/μιο του Μονάχου. Το 1948-56 διετέλεσε έκτακτος και μετά, τακτικός καθηγητής του Παν/μίου της Χαϊδελβέργης και διευθ. του Μουσικολογικού της Ινστιτούτου. Από του 1956 ήταν καθηγητής της μουσικολογίας στο Παν/μιο του Μονάχου και διευθ. του Μουσικολογικού του Ινστιτούτου. `Ηταν τακτικό μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Χαϊδελβέργης (1951), της Βαυαρικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών (1956), της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών (1957), του Κεντρικού Ινστιτούτου Ερευνών Mozart, του Διεθνούς Κέντρου Μεσογειακής Λαϊκής Μουσικής και πρόεδρος της Εταιρίας Βαυαρικής Ιστορίας της Μουσικής. Στους "εν Εσπερία"μαθητές του και οι:Δημήτρης Θέμελης, Τηλέμαχος Μεταλλινός (βλ. Γιάννης Μεταλλινός), κ.λπ. Από του 1959 εξέδιδε τη σειρά επιστημονικών μελετών "Muenchner Studien zur Musik-Geschichte"(25τόμοι ώς το 1976). Δημοσίευσε πλήθος μελετών σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και εξέδωσε πλείστα βιβλία και άρθρα, όπως:"Englische Diskanttraktate aus der ersten Haelfte des 15. Jahrhunderts-Untersuchungen zur Entwicklung der Mehristimmigkeit im Mittelalter". («Αγγλικές πραγματείες για τη μελωδία στο πρώτο μισό του 15ου αι. Έρευνες για την εξέλιξη της πολυφωνίας στον Μεσαίωνα». Wuerzburg-Konrad Trilsch-1937). "Bemerkungen zur Erforschung der byzantinischen Kirchemusik"(«Παρατηρήσεις για την έρευνα της βυζ. εκκλ. μουσικής», στο "Byzantinische Zeitschrift 39", 1939»). "Volkslied als Bekenntnis» («Το δημοτικό τραγούδι σαν ομολογία πίστεως», στο «Kurt Huber zum Gedaechtnis", Regensburg 1947). "Der griechische Rhythmus. Musik, Reigen, Vers und Sprache"(«Ελληνικός ρυθμός. Μουσική, χορός, στίχος και γλώσσα. Hamburg-Μarion von Schroeder-1949. Β'Έκδοση:Tutzing-Schneider-1977). "Aus der Musiksprache des Mozarttheatres"(«Από τη μουσική γλώσσα του θεάτρου του Μότσαρτ», στο "Mozart - Jahrbuch", 1950, Salzburg 1951). "Zur Musiksprache der Wiener Klassiker"(«Για τη μουσική γλώσσα των Βιεννέζων κλασικών», στο "Mozart - Jahrbuch"1951, Salzburg 1953). "Die musikalische Interpretation"(«H μουσική ερμηνεία», στο "Studium Generale 7", 1954). "Musik und Sprache. Das Werden der abendlaendischen Musik dargestellt an der Vertonung der Messe"(«Μουσική και γλώσσα. Η γένεση της δυτικής μουσικής παρουσιασμένη στη μελοποίηση της Λειτουργίας». Berlin-Goettingen- Heidelberg-Springer-1954, στα ιαπωνικά 1966, B'Έκδοση 1974). "Greek Music, Verse and Dance"(«Μουσική, στίχος και χορός στην αρχαία Ελλάδα». New York-Μerlin Press 1956). «Mozart und das Theater» («Ο Mότσαρτ και το θέατρο», στο "Mozart, seine Welt und seine Wirkung"- «Μότσαρτ, ο κόσμος του και η ακτινοβολία του». Augsburg 1956). "Sprache, Musik, schriftlische Musikdarstellung"(«Γλώσσα, μουσική, γραφική απεικόνιση της μουσικής»,"Archiv fuer Musikwissenschaft 14", 1957), "Musik und Rhythmus bei den Griechen, Zum Ursprung der abendlaendischen Musik"(«Μουσική και ρυθμός στους αρχαίους Έλληνες. Η γένεση της δυτικής μουσικής», στην «Rowohlts Deutsche Enzyklopaedie 61, Hamburg-Rowohlt-1958). "Sprache als Rhythmus"(«Η γλώσσα ως ρυθμός», στο "Die Sprache", τόμος 5, Muenchen 1959, Β' έκδοση 1967). "Sakral und Profan in der Musik"(«Εκκλησιαστικό και κοσμικό στη μουσική», στο «Muenchener Universitaetsreden, Neue Folge, τεύχος 28, Muenchen-Max Hueber- 1960). "Musik und Schrift"(«Μουσική και γραφή», Muenchen-R. Oldenbourg-1962, B' έκδοση 1964). "Das musikalische Theater"(«Το μουσικό θέατρο», Πανηγυρικός λόγος. Έκδοση της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών, Muenchen, 1965). "Schubert. Musik und Lyrik"(«Σούμπερτ. Μουσική και λυρική ποίηση». Goettingen-Vandenhoeck &Ruprecht-1967). "Zu den Satzschluessen der Missa Solemnis"(«Για τις καταλήξεις των Μερών της <Μίσσα Σολέμνις)», στο «Bericht ueber den Beethoven-Kongress der Gesellschaft fuer Musikforschung», Bonn"1970, Kassel-Basel-New York 1973). "Musik und Nomos"(«Mουσική και Νόμος», στο "Ensemble 2", Muenchen 1971). "Μουσική"(αρχαία Ελληνική) στην "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους"  της Εκδοτικής Αθηνών (τόμ. Γ2, 1972). «Kleine Schriften» («Μικρά μελετήματα», στο «Muencher Veroeffentlichungen zur Musikgeschichte», τόμος 26, Tutzing-Schneider-1977). «Zur  Antigone-Interpretation von Carl Orff» («Για την παρουσίαση της Αντιγόνης από τον Καρλ Όρφ», στο «Oesterreichische Musikzeitschrift 4» 1949). «Rudolf von Ficker:1886-1954)» (νεκρολογία στο «Die Musikforschung» 8, 1955). «Sprachschichten in der Kirchenmusik» («Γλωσσικά επίπεδα στην εκκλ. μουσική» στο «Musik und Kirche» 33, 1963). «Heinrich Schuetz zum 300. Todestag» («Για τα 300 χρόνια από το θάνατο του Χάινριχ Συτς», στο «Sagittarius» 4, 1973). Δημοσίευσε επίσης πλήθος μικρότερα άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά της Γερμανίας και της Ελλάδος (στην περίοδο 1936-39, κυρίως στην «Ελληνική φωνή και τα «Νεοελληνικά Γράμματα»). Τέλος, διηύθυνε τη Μουσική `Εκδοση της "Ιστορικής Συνείδησης" ("Musikalische Edition im Wandel des historischen Bewusstseins", 1971).