Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(Αλάτσατα Μ. Ασίας 1888 - Αθήνα 1952):αξιόλογος συνθέτης, διακρινόμενος για  τη σεμνότητα και την πρωτοτυπία του. Καταγόταν από παλιά οικογένειας της Σμύρνης. Πήρε δίπλωμα Οικονομικών Σπουδών στη Λουμπλιάνα, κάνοντας μεταπτυχιακές σπουδές στην Τεργέστη, ενώ παράλληλα διδασκόταν βιολί. Παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του, πήγε στη Βιέννη για να σπουδάσει μουσική κι έπειτα στη Λωζάννη. Πήρε δίπλωμα θεωρητικών από το Ωδείο της Λωζάννης, με καθηγητές τους:Alaxandre Denereaz (σύνθεση και φιλοσοφία της μουσικής), Jules Nicati (πιάνο), Charle Trogon (τραγούδι), Jules Combes (Ιστορία μουσικής), κ.λπ. Στην Τεργέστη ήταν η "ψυχή"του Ερασιτεχνικού Ομίλου Μουσικών. Ίδρυσε την ορχήστρα και χορωδία του Ομίλου, διοργανώνοντας συμφωνικές  συναυλίες και διευθύνοντας. Μετά τον εμπορικό μαρασμό της πόλης,  εγκαταστάθηκε το 1932 στην Αθήνα και εργάστηκε στην Εταιρεία Λιπασμάτων (όπου διετέλεσε δ/ντής του τομέα εξαγωγών). Παράλληλα το 1932 παντρεύτηκε τη Βαλεντίνη Παν. Δόγκα (από τις άριστες μαθήτριες στην τάξη πιάνου του Βαλντ. Φρήμαν). Έγραψε:"Μυστικοπαθή Συμφωνία"(για μεγάλη ορχ., 1952, και μεταγραφή για δύο πιάνα), "Κοντσέρτο για πιάνο, βιολί και ορχ."(1950-52), 2 κωμικά μελοδράματα:"Οι Ταρτούφοι"και "Ο Κύριος Αμβρόσιος"(ημιτελές, σε 3 πράξεις). Έγραψε επίσης:"Εις αναζήτησιν της Ευτυχίας"(κουαρτέτο εγχ. σε μορφή φούγκας, 9'), "Χίμαιραι"(τρίο εγχ., 5'), "Σονάτα για πιάνο"(1949, 15'),  "Nocturne για πιάνο", "Εις μνήμην ενός ήρωος"(Marche Funebre για πιάνο καθώς και μεταγραφές του για συμφωνική ορχ.  και μπάντα), "Το παιχνίδι των οργάνων"για ορχ., "Βαλς αποχαιρετισμού"για ορχ., "Φούγκα"για ορχ., και διάφορα μικρότερα έργα για τραγούδι, πιάνο, στρατιωτική μουσική (Μπάντα), κ.λπ.