Γιαννουλάκος Βασίλης (Αθήνα 1933):διάσημος σύγχρονος βαρύτονος, με διεθνή σταδιοδρομία και αναγνώριση. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες, αλλά και τραγούδι (στο Ωδείο Αθηνών, με τον Κίμωνα Τριανταφύλλου και στο Εθνικό Ωδείο, με τη Μαρίκα Καλφοπούλου). Πρωτοεμφανίστηκε στην ΕΛΣ το 1959 («Κασσιανή»). Ακολούθησε το 1960 ο «Μπόρις Γκοντούνωφ». Το 1961 κέρδισε στη Βιέννη το βραβείο Decca, που σηματοδότησε την αρχή της διεθνούς καριέρας του. Από το 1963 είναι μόνιμο στέλεχος της Όπερας της Βέρνης και από το 1965, της `Οπερας της Νυρεμβέργης. Το 1965 και 1966 συμμετείχε στο Φεστιβάλ Αθηνών (με "Αΐντα", "Ντον Κάρλο"και "`Aγιο Παύλο"του Π. Πετρίδη, αντιστοίχως). Τραγούδησε επίσης στα Φεστιβάλ Αθηνών 1967, 1968, 1969, 1970, 1972 και 1977 («Ιφιγένεια εν Αυλίδι», «Φιντέλιο», «Τουραντό», «Δύναμη του Πεπρωμένου», «Αϊντα» και «Κάρμεν»). `Εκτοτε έχει εμφανιστεί πλείστες όσες φορές στην Ελλάδα (τόσο στην Αθήνα όσο και στη Θεσ/νίκη). `Εχει εμφανιστεί επίσης επανειλημμένα σε τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά προγράμματα της Αυστρίας καθώς και σε πολλές `Οπερες της Ευρώπης και της Αμερικής (Βιέννης, Μονάχου, Αμβούργου Βρυξελλών, Κολωνίας, Ντύσσελντορφ. Ζυρίχης, Βαρκελώνης, Φράιμπουργκ, Βενετίας, Λος ?ντζελες, κ.λπ.). `Εχει επίσης τραγουδήσει στην Αυστραλία. Κυριότεροι ρόλοι του:"Ριγκολέτο", "Ντον Κάρλο", "Τροβατόρε", "Ναμπούκο", αλλά και "Ιπτάμενος Ολλανδός", κ.λπ. `Αλλες όπερες που έχει ερμηνεύσει με την ΕΛΣ:«Φάλσταφ» (1971), «Αλιείς μαργαριταριών» (1974), «Σικελικοί Εσπερινοί» (1978), «Οθέλλος» (1979), «Τόσκα» (1983), «Παραμύθια Χόφμαν» (1984), κ.λπ. Το 1972 εμφανίστηκε στην Κολωνία και σε ρόλους του γερμανικού ρεπερτορίου, παραμένοντας φυσικά ο πρώτος βαρύτονος του θεάτρου του Ρήνου σε ρόλους "μπελκάντο". Έχει δισκογραφήσει τους "Απάχηδες των Αθηνών"του Ν. Χατζηαποστόλου και έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες περιοπής (Ευγ. Γιόχουμ, Χ. Καρρέρας, Τζ. Πατανέ, Νέλλο Σάντι, κ.ά.) Διδάσκει τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο (στους μαθητές του ο Βαγγέλης Μανιάτης, κ.ά.). ,
|
|