Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

διακεκριμένος μουσικολόγος, μουσικοκριτικός, πιανίστας, συνθέτης και θεατρολόγος. Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1908 και σπούδασε στην Εμπορική Σχολή της Ελληνικής Κοινότητας και στο Γαλλικό Λύκειο της Αλεξάνδρειας. Εργάσθηκε ως τραπεζικός, αλλά το 1933 παραιτήθηκε και ήλθε στην Αθήνα, όπου άρχισε να σπουδάζει μουσική. Είχε πάρει τα πρώτα μαθήματα πιάνου από τη μητέρα του (το γένος Βλαστού από τη Ρόδο). Σπούδασε με τον Φ. Οικονομίδη και στο Ελληνικό Ωδείο (με τον Κ. Σφακιανάκη, αποφοιτώντας το 1944), αλλά και "δι' αλληλογραφίας"με Γάλλους πανεπιστημιακούς (Ζυλ Μουκέ, Ζαν Ντερέ, Αλμπέρ Μπερτελέν, Αντόλφ Μπορσάρ, κ.ά.). Παράλληλα άρχισε να δημοσιεύει μεταφράσεις. Το 1938 γνωρίσθηκε με τον Λίνο Καρζή και συνεργάστηκαν στο ανέβασμα του "Ίωνα"του Ευριπίδη. Επιστρατεύτηκε 2 φορές και (τη 2η, υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη διδασκαλία του στο Ελληνικό Ωδείο). Κατά την Κατοχή εργάστηκε στον διεθνή Ερυθρό Σταυρό και έδωσε ρεσιτάλ πιάνου στο Γαλλικό Ινστιτούτο, ενώ παράλληλα συνεργάστηκε με τον Καρζή στο ανέβασμα των "Φοινισσών"του Ευριπίδη στο Ηρώδειο. Πήρε το δίπλωμά του από το Ελληνικό Ωδείο το 1944, ενώ το 1945 ξαναπήγε στην Αλεξάνδρεια (ως καθηγητής πιάνου και θεωρητικών) δίνοντας 2 επιτυχημένα ρεσιτάλ πιάνου. Ξαναγύρισε στην Αθήνα το 1950 και ώς το 1957 δίδαξε πιάνο στο Ελληνικό Ωδείο, συνεργαζόμενος και με το περιοδικό "Μουσική Κίνησις"(όπου δημοσίευσε 28 εκτεταμένες μελέτες του). Το 1954 ο Καρζής παρουσίασε στους Δελφούς (και αργότερα σε Πειραιά και Ηρώδειο) τους "Επτά επί Θήβας"με μουσική του Γιατρά, που στο μεταξύ συνεργαζόταν σε εφημερίδες και περιοδικά ως επιφυλλιδογράφος και μουσικοκριτικός. Αυτός ο τελευταίος τομέας τον απορρόφησε και διετέλεσε μουσικοκριτικός στο "Βήμα"(1959-1974) και στην "Ελευθεροτυπία"(από το 1975). Επίσης συνεργάστηκε στον "Ελεύθερο Λόγο". Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το θέμα της αναβίωσης του αρχαίου ελληνικού δράματος και δημοσίευσε σχετικές μελέτες. Εκτός από τη μουσική του για θεατρικά έργα, έχει γράψει και συνθέσεις για πιάνο. Διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του "Θυμελικού Θιάσου"(1956-59), γεν. γραμματέας και πρόεδρος στην Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών (της οποίας ήταν ιδρυτικό στέλεχος). Μέλος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου καθώς και της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Επίσης συμμετείχε σε πολλά διεθνή Συνέδρια. Στις εξαιρετικά καλογραμμένες και τεκμηριωμένες μελέτες του περιλαμβάνονται και οι:"Αρχαία τραγωδία και βαγνερικό λυρικό δράμα"(1952), "Το αρχαίο δράμα και η παράδοση της προσαρμογής του"(1956), "Ερμηνείες του πνεύματος της αρχαίας τραγωδίας", "Το συμφωνικό ποίημα", "Πολυφωνική και μονοφωνική μουσική", "Η μουσική στην τραγωδία"κ.λπ. Επιλογή από μελέτες και άρθρα του περιλαμβάνονται στο βιβλίο "Προβλήματα Μουσικού Ανθρωπισμού"("Δίφρος", 1972). Επίσης έγραψε "Η κρίση της Κριτικής"("Δωδώνη"1982), "Μουσικοί Προσανατολισμοί και Αποπροσανατολισμοί"("Δωδώνη"1984). Σήμερα (Μάρτιος 1997) ο λαμπρός αυτός λόγιος της Ελλ.Τέχνης διατηρεί ακμαίες τις πνευματικές του δυνάμεις, παρά τα μεγάλα προβλήματα όρασης που αντιμετωπίζει. Πέθανε το 1999.