| εκκρουσμός -εκλημματισμός· εκκρουσμός ήταν όρος που σήμαινε την παρεμβολή μιας χαμηλότερης νότας ανάμεσα σε δύο εκφορές της ίδιας νότας, στην οργανική μελωδία· εκλημματισμός ήταν το αντίστοιχο στη φωνητική μελωδία. Αυτό μπορούσε να γίνει άμεσα (α'), δηλ. με διάστημα 2ας, η έμμεσα, δηλ. με πήδημα 3ης, ή 4ης, ή 5ης (β'):
Πρβ. Ανών. Bell. (8 και 90, σ. 25), Μαν. Βρυέν. Αρμον. (Wallis III, 480) και Vincent (Notices 53).
Βλ. σημ. στο λ. $έκκρουσις* για άλλα σχήματα.
, -εκλημματισμός· εκκρουσμός ήταν όρος που σήμαινε την παρεμβολή μιας χαμηλότερης νότας ανάμεσα σε δύο εκφορές της ίδιας νότας, στην οργανική μελωδία· εκλημματισμός ήταν το αντίστοιχο στη φωνητική μελωδία. Αυτό μπορούσε να γίνει άμεσα (α'), δηλ. με διάστημα 2ας, η έμμεσα, δηλ. με πήδημα 3ης, ή 4ης, ή 5ης (β'):
Πρβ. Ανών. Bell. (8 και 90, σ. 25), Μαν. Βρυέν. Αρμον. (Wallis III, 480) και Vincent (Notices 53).
Βλ. σημ. στο λ. έκκρουσις για άλλα σχήματα.
Βλ.
|
|
Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής