Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

οικογένεια παραδοσιακών μουσικών των Γρεβενών, με καλλιτεχνική ιστορία που χάνεται στα βάθη της Ιστορίας. Σημερινή δεσπόζουσα μορφή παραμένει ο διακεκριμένος βιολάτορας Νίκος Γκιουλέκας (γεννήθηκε στα Γρεβενά το 1925), που συγκαταλέγεται στους κορυφαίους θεματοφύλακες της δημοτικής μας μουσικής παράδοσης καθώς και στους ιδιοφυέστερους αυτοσχεδιαστές της. Αξιοσημείωτο είναι ότι και οι 2 παππούδες του, τόσο ο Νίκος Γκιουλέκας (που πέθανε στην επιδημία γρίππης του 1918) όσο και ο Γιώργος Τσιντός, ήταν ονομαστοί βιολάτορες, όπως βιολάτορες ήταν και οι θείοι του Απόστολος Γκιουλέκας (πέθανε το 1948) και Ευάγγελος Τσιντός (πέθανε το 1952) που με το Συγκρότημά τους ψυχαγώγησαν επί σειρά ετών ολόκληρη την γύρω περιοχή. Όμως γνωστοί μουσικοί είναι και τα αδέλφια του, τόσο ο Σπύρος (βιολάτορας) και ο Δημήτρης (τραγουδιστής) που δεν βρίσκονται πια στη ζωή όσο και ο Πέτρος (κλαριντζής) και ο Θωμάς (βιολάτορας) που ζουν. Ο γιος του Σούλης παίζει κιθάρα-μπουζούκι και ο εγγονός του Θοδωρής Χαλκιάς παίζει αρμόνιο. (Τα στοιχεία του λήμματος προέρχονται από τον Δημήτρη Λιοσάτο, σημαντικό παράγοντα της πολιτισμικής ζωής των Γρεβενών, ο οποίος, ευχαριστώντας από καρδιάς τον Νίκο Γκιουλέκα για την προσφορά του, κλείνει το μακροσκελές και συγκινητικό γράμμα που μας έστειλε με τα εξής:«Χωρίς ν'αρνιόμαστε την ευρωπαϊκή μας υπόσταση και διάσταση, είναι απαραίτητο να διαφυλάξουμε την εθνική μας ταυτότητα. Ο κοσμοπολιτισμός μπορεί να είναι οι κλώνοι. Το δέντρο όμως είναι η δική μας πολιτισμική ταυτότητα. Και θα είναι στέρεο, όσο υπάρχουν μουσικοί σαν τον Νίκο Γκιουλέκα!».