| ελεγεία και ελεγείον· μικρό λυρικό ποίημα με μελαγχολικό, συνήθως, και πένθιμο χαρακτήρα. Ηταν συνθεμένο από δίστιχα, που αποτελούνταν από έναν εξάμετρο και έναν πεντάμετρο στίχο. Η απαγγελία συνοδευόταν από $αυλό*αυλός|. Σε κατοπινά χρόνια η ελεγεία ήταν τραγούδι θρηνητικού χαρακτήρα, μοιρολόι· Schol. Plato: "ελεγεία, ωδαί, $θρήνοι*θρήνος|".
Ο πρώτος ελεγειακός ποιητής που αναφέρεται ήταν ο Καλλίνος ο Εφέσιος (8ος η 7ος αι. π.Χ.).
Βλ. Πρόκλ. Χρηστομ. Β'· R. Westphal, Scriptores Metrici Graeci, Λιψία 1866, τόμ. Ι, σ. 242· επίσης, Bergk PLG II, 3-7, Anthol. Lyr. 1-2 και Ε. Diehl Anth. Lyr. Gr. I2, σ. 3. , και ελεγείον· μικρό λυρικό ποίημα με μελαγχολικό, συνήθως, και πένθιμο χαρακτήρα. Ηταν συνθεμένο από δίστιχα, που αποτελούνταν από έναν εξάμετρο και έναν πεντάμετρο στίχο. Η απαγγελία συνοδευόταν από αυλό. Σε κατοπινά χρόνια η ελεγεία ήταν τραγούδι θρηνητικού χαρακτήρα, μοιρολόι· Schol. Plato: "ελεγεία, ωδαί, θρήνοι".
Ο πρώτος ελεγειακός ποιητής που αναφέρεται ήταν ο Καλλίνος ο Εφέσιος (8ος η 7ος αι. π.Χ.).
Βλ. Πρόκλ. Χρηστομ. Β'· R. Westphal, Scriptores Metrici Graeci, Λιψία 1866, τόμ. Ι, σ. 242· επίσης, Bergk PLG II, 3-7, Anthol. Lyr. 1-2 και Ε. Diehl Anth. Lyr. Gr. I2, σ. 3.
|
|
Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής