Γρηγόριος ο Μπούνης ή "Αλιάτης" (και Αλυάτης):ονομαστός ιεροψάλτης, μουσ/δάσκαλος και μελοποιός του 15ου αι. (από τη Σηλυβρία της Κων/πoλης). Την περίοδο 1433-1447 ασχολήθηκε με την αντιγραφή μουσικών χειρογράφων στο ?γιο Όρος. Αργότερα υπηρέτησε στην Αγία Σοφία ως δομέστικος και ήταν ίσως ο πρωτοψάλτης, όταν η Βασιλεύουσα καταλήφθηκε από τους Τούρκους. Είχε το σπάνιο χάρισμα να μπορεί να καταγράφει με μεγάλη ευχέρεια κάθε μελωδία την ώρα που την πρωτάκουγε. Λέγεται ότι λίγο μετά την `Aλωση ο Μωάμεθ ο "πορθητής"τον κάλεσε να διδάξει τη βυζ. σημειογραφία στους μουσικούς της τούρκικής Aυλής. Τα περισσότερα των έργων του χάθηκαν, όσα δε σώθηκαν απαντούν σε Ανθολογίες και Κρατηματάρια (ιδίως της περιόδου 1440-1800) και ανήκουν στο στιχηράριο και το μαθηματάριο είδος των αναγραμματισμών. Φημίζονται τα κρατήματά του που τιτλοφορούνται "ψαλτήριο", "δύσκολο"και "φθορικό". Έγραψε και προπαίδεια (σε Ήχο πλάγιο Β') για άσκηση των αρχαρίων μαθητών στο χρωματικό γένος. Μνημονεύεται στο αυτόγραφο του Μανουήλ του Χρυσάφη (Ιβήρων 1120, 1458) και σε άλλους κώδικες. ,
|
|