Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

ο όρος στη σύγχρονη Εποχή (πάντα σε σχέση με τη Μουσική) συνδέεται στενά με την τέλεση της 2ης Κυριακάτικης Λειτουργίας (αμέσως μετά την 1η) στους ναούς της Αθήνας. Η 2η Λειτουργία καθιερώθηκε στα τέλη του 1911 (τόσο στον Μητροπολιτικό ναό όσο και στον `Αγιο Διονύσιο). `Ομως (από ένα επεισόδιο της διαμάχης μεταξύ παραδοσιακής βυζ. μουσικής και "4φωνίας") πληροφορούμαστε ότι στις αρχές του 1906 ο μητροπολίτης Αθηνών Θεόκλητος στηλίτευσε "τ`ην απερίσκεπτον νεωτεριστικ`ην τάσιν" των επιτρόπων του Αγ. Κων/νου που διέταξαν τα μέλη του μουσικού Χορού να ανέβουν στον γυναικωνίτη και από εκεί να ψάλλουν στη διάρκεια της «Δεύτερης Κυριακάτικης Λειτουργίας». Το επεισόδιο (κατά τον Γ. Φιλόπουλο) σηματοδοτεί όχι μόνο τη «Δεύτερη Κυριακάτικη λειτουργία», αλλά και την πρώτη εμφάνιση της χορωδιακής ψαλμωδίας από τον γυναικωνίτη. Αυτή η ψαλμωδία "από γυναικωνίτου", που σύμφωνα με τους υποστηρικτές της υπάκουε στον 15ο κανόνα της Συνόδου της Λαοδίκειας (οι ψάλτες να ψάλλουν από περίβλεπη θέση:άμβωνα), συνάντησε τις σφοδρές αντιδράσεις εκείνων (όπως, πρώτος και καλύτερος, ο Κ. Ψάχος) που αυτονοήτα διαφοροποιούσαν τον άμβωνα από τον γυναικωνίτη.