Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

από τους εξοχότερους μουσικούς του 18ου αι. Καταγόταν από τον Τύρναβο και υπήρξε μαθητής του Παναγιώτη Χαλάτζογλου. Χρημάτισε δομέστικος (1734), λαμπαδάριος (1740-1771) και πρωτοψάλτης της Μ. Εκκλησίας (1771-1789). Ως λαμπαδάριος συνέψαλλε με τον περιώνυμο μουσ/δάσκαλο και πρωτοψάλτη Ιωάννη, τον οποίο και διαδέχτηκε. Αναφέρεται ότι παρέδιδε (στους μαθητές του) τα διάφορα μουσουργήματα, ακριβώς όπως δημιουργήθηκαν και όπως τα διδάχτηκε. Μελοποίησε ύμνους, εκτεταμένα και έντεχνα κρατήματα, δοξολογία (σε `Hχο Βαρύ 7φωνο), τον πολυέλεο "Δο~υλοι Κύριον" (σε `Hχο Δ'), 10 μαθήματα του Μαθηματαρίου (φημισμένα για τη μελωδία τους), χερουβικά (σε `Hχο Α', Β' και Γ'), κοινωνικά των Κυριακών, κ.λπ. Ήταν επιστήθιος φίλος του Ζαχαρία του χανεντέ (μελωδού) και του δίδαξε την εκκλ. μουσική, αντιδιδασκόμενος την αραβοπερσική. `Eτσι, γνωρίζοντας εκτός από την βυζαντινή, την αραβοπερσική και την τουρκική μουσική, ήταν από τους πιο μορφωμένους `Eλληνες μουσικούς της Πόλης. Επί των ημερών του έγινε η "Β΄'"μετά την ?λωση "Μουσική Σχολή"(1776),  στην οποία και δίδαξε. Γράφει σχετικά ο Αθανάσιος Υψηλάντης Κομνηνός:"Σχολε~ιον μουσικ~ης συνεκροτήθη`` ]υπεσχέθησαν τ~?ω Πρωτοψάλτ?η Δανιήλ γρόσια 400 τ`ον χρόνον δι`α ν`α παραδίδ?η μαθηματάρι, προσετάγησαν κα`ι ]ο Λαμπαδάριος Πέτρος κα`ι ]ο δομέστικος το~υ δεξιο~υ χορο~υ Γιακουμάκης ν`α παραδίδουν παπαδικ`ην κα`ι στιχηράρι"("Τα μετά την άλωσιν", Κων/πολις 1870, σελ. 555). Για τον Δανιήλ, ο Χρύσανθος Προύσης γράφει τα εξής:"Προτέρημ`α του ε@ιναι τ`α [εμβριθ`ες κα`ι πλούσιον τ~ης ε]υρέσεως, διότι οταν {εμβαινεν ε[ις φθοράν, [επέμενε κατακόρως ε[ις τ`ο μέλος της, [εκε~ιθεν ταχέως μ`η μεταβαίνων. Το~υτο δ`ε ε@ιναι μάλιστα τ`ο [αξιέπαινον το~υ μελοποιο~υ". Ήταν γνωστός και ως ποιητής 15σύλλαβων υμνογραφικών στίχων. Πέθανε τον Δεκέμβριο του 1789.