Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(Θεσ/νίκη 1922 -  Παρίσι 1987):Εκλεκτή σύγχρονη πιανίστα με διεθνή σταδιοδρομία. Σπούδασε στη Θεσ/νίκη (μαθήτρια στο πιάνο του Τεό Κώφμαν), στο Παρίσι και τη Γερμανία. Σύμφωνα με τον Κώστα Τομανά («Η καλλιτεχνική κίνηση στην Θεσσαλονίκη, 1885-1944, Εκδόσεις «Νησίδες», 1996, σ. 98) κατά την Κατοχή βοήθησε τον Γερμανό διοικητή του ΡΣ Θεσ/νίκης Βόλφγκανγκ Τσέλερ να σχηματίσει ΣΟ, με `Ελληνες και ξένους μουσικούς (σ‘αυτή την Ορχήστρα, που έδινε συναυλία κάθε 10 μέρες, εκτός της Δεβετζή μετείχαν και οι:Χρ. Δέλλας, Β. Κολάσης, Στ. Παπαναστασίου, Ελ. Παπασταύρου, Τ. Γεωργίου, ο φλαουτίστας Χριστόφορος Χριστοφορίδης, κ.ά.). Κατόπιν έζησε στο Παρίσι και από εκεί επισκεπτόταν όλο τον Κόσμο, συμμετέχοντας σε ρεσιτάλ και συναυλίες με τις διασημότερες συμφωνικές ορχ. και συνεργαζόμενη με μεγάλους μουσικούς (μεταξύ των οποίων, ο Ντ. Όιστραχ, ο Σβ. Ρίχτερ και τακτικά ο Μ. Ροστροπόβιτς). Παράλληλα αναφέρεται ως επιστήθια φίλη τόσο της Τζίνας Μπαχάουερ όσο και της Μαρίας Κάλλας. `Επαιξε στην Αθήνα (επανειλημμένα στο Φεστιβάλ Αθηνών), στη Ρώμη, στο Λονδίνο, στη Στοκχόλμη, στη Βαρσοβία, στη Σόφια, στις Βρυξέλλες, στο Ελσίνκι, στη Στοκχόλμη, στη Μόσχα, στο Λένινγκραντ, στο Βελιγράδι, κ.ο.κ. Δεσπόζουσα θέση στο ρεπερτόριό της είχαν τα έργα του Μπετόβεν. Έπαιζε επίσης με ιδιαίτερη επιτυχία το Κοντσέρτο op. 21 του Χάιντν, το 12ο Κοντσέρτο του Μότσαρτ και 1ο Κοντσέρτο του Σωγκέ (έργα που άλλωστε έχει δισκογραφήσει). Συνολικά δισκογράφησε 27 δίσκους κλασικής μουσικής (και μάλιστα το 1963 τιμήθηκε στο Παρίσι με το διεθνές "Μεγάλο Βραβείο Δίσκου", ενώ πήρε 2 φορές και το αμερικανικό βραβείο «Γκραμ»). Το 1965 το Ελληνικό Κράτος της απένειμε γιά τη λαμπρή σταδιοδρομία της το χρυσό Μετάλλιο "Ευποιίας". Επίσης τιμήθηκε από τη γαλλική Κυβέρνηση με το παράσημο της Λεγεώνος της Τιμής και από τη γαλλική Ακαδημία με το παράσημο Γραμμάτων και Τεχνών. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ήταν πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Μαρίας Κάλλας, οργανώνοντας διάφορες Εκδηλώσεις στη μνήμη της.