Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(Kαμπιέλο Κέρκυρας, 1895-1974):Κερκυραίος μουσικός και διευθυντής Χορωδιών-Φιλαρμονικών, από μουσική οικογένεια (της οποίας τελευταίος απόγονος είναι η τραγουδίστρια Κλειώ Δενάρδου). Ήταν υποδηματοποιός και εγκατέλειψε την τέχνη του για τη μουσική. Σύμφωνα με τον Σπ. Μοτσενίγο, τον Ιούνιο του 1912 ίδρυσε χορωδία στο χωριό ?γιος Ματθαίος, που όμως διαλύθηκε σε λίγους μήνες λόγω του Βαλκανικού Πολέμου. Τον Ιούλιο του 1924 σχημάτισε 30μελή χορωδία με τίτλο "Χορωδία Καλαφατιώνων Κερκύρας"και εμφανίστηκε τον ίδιο χρόνο στη Λειτουργία του Ναού του Αγίου Σπυρίδωνος (12.12.1924). Επίσης ίδρυσε διάφορες Χορωδίες χωριών (Βάτος, κ.λπ.). Τον Αύγουστο του 1925 ο Δενάρδος συγκρότησε στην πόλη της Κέρκυρας 45μελή χορωδία, η οποία μετά από δίμηνο αναγνωρίστηκε δημόσια με την επωνυμία "Μουσικός Σύλλογος <Ο Σαμάρας>"και στην οποία το 1926 συγχωνεύθηκε η χορωδία Καλαφατιώνων. Η νέα "ενισχυμένη"αυτή χορωδία συνοδευόμενη από Συμφωνική Ορχ. έδωσε συναυλίες που άφησαν εποχή (στην "`Ανω Σπιανάδα", στο Δημοτικό Θέατρο και έξω από το ξενοδοχείο "Bella Venezia", κατά την επίσκεψη στην Κέρκυρα του στρατηγού Πάγκαλου). `Οταν ο Δενάρδος έφυγε από την Κέρκυρα, <Ο Σαμάρας>προσχώρησε στο "Ωδείον Κερκύρας". Το 1932 ο Δενάρδος πήρε πτυχίο μουσικής από το ΚΩΘ και στη συνέχεια άρχισε να δημιουργεί Φιλαρμονικές (Ροδολείβος, Γρεβενά, Αγρίνιο, κ.λπ.). Στη διάρκεια του Εμφυλίου δημιούργησε τη Φιλαρμονική του ΕΛΑΣ. Αμέσως μετά, ξαναπέρασε στην Κέρκυρα και έμεινε λίγο ως μαέστρος στη Φιλαρμονική Εταιρεία <Ν. Μάντζαρος> (την οποία εγκατέλειψε για οικονομικούς λόγους).  Συνέχισε την καλλιτεχνική πορεία του ανά τη χώρα ιδρύοντας Φιλαρμονικές (`Αμφισσα, Φιλιατρά, κ.λπ.), ώσπου γύρισε για πάντα στην Κέρκυρα. Τότε τον τίμησε το Ωδείο Κερκύρας ανακηρύσσοντάς τον επίτιμο πρόεδρο. `Εγραψε πολλά κομμάτια φωνητικής μουσικής (τραγούδια) καθώς και κομμάτια για Μαντολινάτα, από τα οποία σώζονται ελάχιστα.