Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

Με το όνομα αυτό είναι γνωστοί 2 Ομηρικοί μουσικοί:1) τυφλός  αοιδός στο ανάκτόρο του Αλκίνοου, του βασιλιά των Φαιάκων. Κατά την παραμονή εκεί του Οδυσσέα, ψάλλει (με παράκληση του Οδυσσέα και προκαλώντας τα δάκρυά του) τη φιλονικία αυτού και του Αχιλλέα, την κατασκευή του Δούρειου `Ιππου και την καταστροφή της Τροίας. Ο ίδιος αοιδός (στην Αγορά που συγκεντρώθηκαν κατόπιν για τους αγώνες) ψάλλει, κρούοντας τη φόρμιγγα, τον έρωτα του `Αρη και της Αφροδίτης. Αυτός ο Δημόδοκος αναφέρεται σε πλείστα μέρη του Θ' της "Οδύσσειας"(π.χ., στο στίχο 143 κ.ε.:"Φωνάξτε και τον έξοχο τραγουδιστή Δημόδοκο επειδή σ' αυτόν όπως ξέρουμε δόθηκε το από θεού χάρισμα του τραγουδιού για να μας διασκεδάζει με τον τρόπο που τον προτρέπει η διάθεσή του να ψάλλει"ή στο στίχο 475 κ.ε., όπου μιλάει ο Οδυσσέας:"Κήρυκα πάρε τούτο 'δω το κρέας και πρόσφερέ το στον Δημόδοκο να το φάει· θέλω να τον περιποιηθώ παρά τη σκοτούρα μου, γιατί απ' όλους τους ανθρώπους της γης οι αοιδοί αξίζουν τιμής και σεβασμού, επειδή η ίδια η Μούσα τους δίδαξε την ωδή κι ολόκληρο το γένος τους ευνόησε με τη φιλία της". Αυτά είπε, κι ο κήρυκας μετέφερε το κρέας στα χέρια του τιμώμενου Δημόδοκου, που το καλοδέχτηκε. Οι άλλοι πάλι άπλωναν τα χέρια στα εδέσματα που ήταν σερβιρισμένα εμπρός τους κι όταν πια χόρτασαν φαγητό και πιοτό, ξανάπε στον Δημόδοκο ο πολυμήχανος Οδυσσεύς. "Δημόδοκε, απ' όλους τους θνητούς εσένα υπολήπτομαι εξαιρετικά, γιατί, είτε η Μούσα σ' εδίδαξε η κόρη του Δία είτε ο Απόλλωνας, ψάλλεις με τέτοιο τρόπο των Αχαιών τη μοίρα - τόσο τα παθήματα όσο και τα κατορθώματά τους - που λες κι ήσουν ο ίδιος εκεί ή κάποιον παρόντα άκουσες". Αλλά αυτός ο Δημόδοκος αναφέρεται και από τον Πλούταρχο ως "Κερκυρα~ιος παλαι`ος μουσικός". Ο Παυσανίας επίσης (Γ' 18,11) είδε στο θρόνο του Απόλλωνα στις Αμύκλες ζωγραφική του Βαθυκλή που απεικόνιζε χορό Φαιάκων με τον Δημόδοκο επικεφαλής. 2) ο αοιδός του Αγαμέμνονα, που όταν έγινε η εκστρατεία  της Τροίας διατάχτηκε να μείνει στις Μυκήνες για να προστατεύει την Κλυταιμνήστρα. Κατά τον `Ομηρο (Γ' 267), τον συνέλαβε ο Αίγισθος και τον εγκατέλειψε σε κάποιο έρημο νήσί ως λεία θηρίων (φυσικά στον `Ομηρο δεν αναφέρεται το όνομα του αοιδού, αλλά τον κατονομάζει ο Δημήτριος ο Φαληρέας). Σύμφωνα με άλλη παράδοση, αυτός ο Δημόδοκος θεωρείται αδελφός του αοιδού Φήμιου (που έζησε και έδρασε στην Ιθάκη, στην Αυλή του Οδυσσέα). O Ευστάθιος τον ονομάζει Χαριάδη ή Δημόδοκο.